Δημήτριος Παπασπύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας "Υπουργοί Προεδρίας Κυβερνήσεως"; Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Έλληνες υπουργοί Προεδρίας Κυβερνήσεως" ([[Βικιπαίδε |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Γρήγορα αναμίχθηκε με την πολιτική και εντάχθηκε στο "Προοδευτικό Κόμμα" του Γ. Καφαντάρη, όπου μετά το θάνατο αυτού παρέμεινε ανεξάρτητος μέχρι που εντάχθηκε τελικά υπό τον Νικόλαο Πλαστήρα στο κόμμα "ΕΠΕΚ". Στις εκλογές του 1950 εκλέχθηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας και συνέχισε να επανεκλέγεται το [[1951]] και το [[1953]]. Στη συνέχεια εντάχθηκε στο κόμμα του Κέντρου και χρημάτισε Υπουργός της Δικαιοσύνης.<br>
Ο Δημήτριος Παπασπύρου ήταν ο εισηγητής του Συντάγματος του 1952, (που ίσχυσε από 1-1-1952). Επίσης επί της υπουργείας του ψηφίσθηκε ο νόμος 2058 "''Περί μέτρων ειρηνεύσεως''", ως και ο νόμος 2142 του 1952 περί βελτιώσεως της οικονομικής θέσεως του δικαστικού κλάδου. Τον Ιούλιο του 1953 ανέλαβε τη διεύθυνση των αθηναϊκών ημερήσιων εφημερίδων "Ελεύθερος λόγος" και "Αθηναϊκή".<br>
Στη συνέχεια το 1956 εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα ΦΙΔΕ. Στις εκλογές του [[1961]] εκλέγεται βουλευτής με το κόμμα της Ένωσης Κέντρου όπου και επανεξελέγη το
Ο Δημήτριος Παπασπύρου συμμετείχε σ΄ όλες τις μεγάλες πολιτικές δίκες του "ανένδοτου αγώνα" (1958-1961) καθώς και στον αντιδικτατορικό αγώνα σε όλη τη διάρκεια της Δικτατορίας (1967-1974). Δημοσίευσε μελέτες πάνω σε νομικά και ιδιαίτερα ποινικά θέματα σε νομικά κυρίως περιοδικά. Ήταν μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ποινικού Δικαίου και του Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός". Είχε λάβει μέρος σε πολλές πολιτικές αποστολές σε ξένα Κοινοβούλια και είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Παύλο και τον Βασιλέα Κωνσταντίνο, καθώς και από ξένες κυβερνήσεις, και μέχρι τελευταία επί των καθηκόντων του, με πολλά ελληνικά και ξένα παράσημα.
| |||