Μαρκήσιος ντε Σαντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
Ο Σαντ γεννήθηκε στο Παρίσι, στην αριστοκρατική κατοικία ''Hôtel de Condé'' στις 2 Ιουνίου 1740 και ήταν γιος του Jean-Baptiste François Joseph κόμητα de Sade, μαρκησίου του Mazan, και της Marie-Éléonore de Maillé de Carman. Η μητέρα του, θυγατέρα του Donatien de Maillé, μαρκησίου του Carman, διετέλεσε κυρία επί των τιμών της πριγκίπισσας του Condé. Ο πατέρας του ως διπλωμάτης βρισκόταν στην υπηρεσία του Πρίγκιπα - Εκλέκτορα της [[Κολωνία|Κολωνίας]]<ref>Ronald Hayman, ''Marquis de Sade: The Genius of Passion'', Tauris Parke Paperbacks, 2003, pp.3-5</ref>. [[Εικόνα:Jean-Baptiste François Joseph de Sade .jpg|thumb|left|200px|Ο Jean-Baptiste François Joseph κόμης de Sade]][[Εικόνα:Marie-Éléonore de Maillé.jpg|thumb|right|200px|Η Marie-Éléonore de Maillé de Carman]]
Από το [[1745]], έπειτα από ένα σύντομο διάστημα παραμονής μαζί με συγγενείς του στην [[Προβηγκία]] και την [[Αβινιόν]], την επιμέλειά του ανέλαβε ο θείος του Αββάς ντε Σαντ, λόγιος και σχολιαστής του [[Πετράρχης|Πετράρχη]], ο οποίος αργότερα προκάλεσε σκάνδαλο με τη σύλληψή του σε οίκο ανοχής<ref>Ronald Hayman, αυτόθι, p.4</ref>. Αυτός ανέθεσε την ανατροφή του σε μια οικογενειακή φίλη, τη Madame de Saint Germain και την εκπαίδευσή του στον Αββά Amblet. Το [[1750]] εισήλθε στο [[Ιησουίτες|ιησουιτικό]] κολέγιο του Μεγάλου Λουδοβίκου στο Παρίσι. Εκεί ήρθε σε επαφή με το θέατρο και τη δραματική τέχνη, που τον γοήτευσαν και απετέλεσαν έκτοτε αγαπημένες του ενασχολήσεις<ref>Nathalie Ferrand, ''Locus in Fabula: La topique de l'espace dans les fictions françaises d'Ancien Régime'', Peeters Publishers, 2001, p.610</ref>.Οι σωφρονιστικές τακτικές του παιδαγωγικού συστήματος των Ιησουιτών θεωρείται πιθανόν να αποτέλεσαν αίτιο της εκδήλωσης των ομοερωτικών και σαδιστικών τάσεων του ντε Σαντ<ref>John Phillips, ''The Marquis de Sade: A Very Short Introduction'', Oxford University Press, 2005, p.1-2</ref>.
Το [[1754]], σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών έγινε δεκτός στη στρατιωτική σχολή ''École des Chevaux-légers'', όπου φοιτούσαν αποκλειστικά γόνοι ευγενών. Εκεί έλαβε την αρχική στρατιωτική του εκπαίδευση και την επόμενη χρονιά ονομάστηκε δεύτερος [[υπολοχαγός]] στο σύνταγμα του βασιλικού πεζικού. Από το [[1757]] συμμετείχε στον [[Επταετής Πόλεμος|Επταετή Πόλεμο]] με το βαθμό του σημαιοφόρου με το σύνταγμα τυφεκιοφόρων της ταξιαρχίας του Αγίου Ανδρέα υπό τον Κόμη της Προβηγκίας (μετέπειτα [[Λουδοβίκος ΙΗ'|Λουδοβίκου ΙΗ']]) αδερφό του [[Λουδοβίκος ΙΣΤ'|Λουδοβίκου ΙΣΤ']] και στις [[21 Απριλίου]] [[1759]] προήχθη σε λοχαγό του Ιππικού της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]].
| |||