Ιωάννης Καραβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τις πρώτες μέρες του πολέμου του 1940, ο ταγματάρχης, τότε, Καραβίας βρέθηκε στο ''«Αποσπάσμα Πίνδου»'', την ελληνική δύναμη των 2.000 ανδρών και των 4 πυροβόλων, που με διοικητή τον ηρωικό συνταγματάρχη [[Κωνσταντίνος Δαβάκης|Κωνσταντίνο Δαβάκη]] φρουρούσε τις διαβάσεις της [[Πίνδος|Πίνδου]], προς το [[Μέτσοβο]]. Την [[1 Νοεμβρίου|1η Νοεμβρίου]] [[1940]] και μετά τον τραυματισμό του, ο Δαβάκης ανέθεσε τη διοίκηση του ''Αποσπάσματος'' στον ταγματάρχη Καραβία, ο οποίος ύστερα από σκληρό αγώνα κατόρθωσε να αποκρούσει τους Ιταλούς της επίλεκτης [[Ταξιαρχία Αλπινιστών Τζούλια|ιταλικής μεραρχίας ''«Τζούλια»'']]. Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική νίκη κατά τη μάχη της [[Πίνδος|Πίνδου]].

 

 

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Ιωάννης Καραβίας διετέλεσε επιτελάρχης της 3ης Ταξιαρχίας (1945), υποδιοικητής και διοικητής της Σχολής Ευελπίδων (1947), διοικητής της 72ης Ταξιαρχίας (1948-1949) και διοικητής της 5ης Μεραρχίας Κρήτης (1953). Αποστατεύτηκε το 1958 με το βαθμό του στρατηγού, και πέθανε τον Ιούλιο του [[1994]].