Ιωνάς Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Robot-assisted disambiguation: Κλήμης - Changed link(s) to Κλήμης ο Αλεξανδρεύς |
||
Γραμμή 11:
Το [[1835]], μετά από μια κυριακάτικη λειτουργία, ο [[Μητροπολίτης Αθηνών]] επιτέθηκε δριμύτατα εναντίον του Ιωνά Κιγκ και απείλησε ότι θα [[Αφορισμός|αφόριζε]] όσους έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο του Κιγκ. Από τότε ξεκίνησε ένας συνεχής διωγμός του Κιγκ από «ορισμένα όργανα της νεοσυσταθείσης Eκκλησίας της Eλλάδος ακραίου συντηρητικού ήθους» με επικεφαλής τον Oικονόμο Kωνσταντίνο εξ Oικονόμων <ref>Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, σελ. 92-94.</ref>.
Το [[1844]] κατηγορήθηκε από ορισμένες Αθηναϊκές εφημερίδες ότι ασεβούσε κατά των εικόνων και της [[Παρθένος Μαρία|Παρθένου Μαρίας]]. O Κιγκ απάντησε αναφέροντας αποσπάσματα από τα συγγράμματα των [[Εκκλησιαστικοί Πατέρες|Εκκλησιαστικών Πατέρων]] [[Επιφάνιος|Επιφανίου]], [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Χρυσοστόμου]], [[Μέγας Βασίλειος|Βασιλείου του Μεγάλου]], [[Ειρηναίος|Ειρηναίου]], [[Κλήμης ο Αλεξανδρεύς|Κλήμεντα]] και άλλων, και οι οποίοι, κατά τον Κιγκ, απέρριπταν την προσκύνηση των εικόνων και της μητέρας του Κυρίου. Μάλιστα τον επόμενο χρόνο, ο Κιγκ εξέδωσε αυτά τα αποσπάσματα σε βιβλίο με τίτλο ''[[Απολογία Ιωνά Κιγκ]]'', όπου εξόργισε τους συντηρητικούς Oρθόδοξους κληρικούς. Σαν συνέπεια, η [[Ιερά Σύνοδος]] και αργότερα το [[Oικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης]] αφόρισαν τον Ιωνά Κιγκ και το βιβλίο του<ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, σελ. 86, 100.</ref>.
Το επόμενο χρόνο, ο Κιγκ μηνύθηκε και παραπέμφθηκε να δικαστεί στη [[Σύρος|Σύρο]], το κλίμα όμως ήταν τόσο εχθρικό, ώστε τον συμβούλεψαν να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο. Στην επιστροφή του, επάνω στο πλοίο, δέχτηκε επίθεση από φανατικούς θρησκευόμενους, οι οποίοι τον απείλησαν ότι θα τον σκότωναν. Μόλις έφτασε στο σπίτι του πληροφορήθηκε για μια συνωμοσία 50 ανθρώπων που σκόπευαν να τον δολοφονήσουν<ref>Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, σελ. 92-94.</ref>. Τον επόμενο [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] κατασχέθηκαν 100 αντίτυπα της ''Απολογίας'' του και κάηκαν<ref>Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, σελ. 86, 100.</ref>. O διασυρμός του Κιγκ καταδικάστηκε από πολλούς Έλληνες διανοούμενους και από τα πιο έγκριτα ξένα περιοδικά της εποχής.
| |||