Καταφύγιο του Χίτλερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση της σελίδας με 'fr:Führerbunker he:פיהררבונקר it:Führerbunker ja:総統地下壕 nl:Führerbunker no:Førerbunkeren [[pl:F…'
μ Αναστροφή της έκδοσης 94.71.237.253, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό MARKELLOS
Γραμμή 1:
{{coord|52|30|44|N|13|22|51|E|type:landmark_region:DE|format=dms|display=title}}
[[Εικόνα:Reichskanzlei-Fuehrerbunker.svg|thumb|Η διαρρύθμιση του εσωτερικού χώρου του καταφυγίου.<br>Ορισμένα δωμάτια:<br>
{{0}}5: Υπνοδωμάτιο του Γκαίμπελς<br>
12: Γραφείο του Γκαίμπελς<br>
16: Γεννήτρια και κληματισμός<br>
17: Γραφείο του Χίτλερ<br>
19:&nbsp;Υπνοδωμάτιο&nbsp;της&nbsp;Εύας&nbsp;Μπράουν<br>
29: Υπνοδωμάτιο του Χίτλερ<br>
30: Καθιστικό του Χίτλερ]]
[[Εικόνα:Reichskanzlei-Vorbunker.png|thumb|Η διαρρύθμιση του εσωτερικού της πρόσβασης του καταφυγίου.]]
Το τελευταίο '''καταφύγιο του Χίτλερ''' (γερμ. ''{{Audio|De-Führerbunker.ogg|Führerbunker}}'', ''το οχυρό του φύρερ'') είναι ένα αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα υπόγειων χώρων στο [[Βερολίνο]], στο οποίο ο [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] διέμεινε τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου βρίσκοντας καταφύγιο και στο οποίο επίσης βρήκε τον θάνατο αυτοκτονώντας.
 
 
==Τοποθεσία και περιγραφή==
Το καταφύγιο ήταν χτισμένο βορειοανατολικά της [[Καγγελαρία|Καγγελαρίας]] (''Reichskanzlei'') και σε βάθος πέντε μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Κάτω από ένα μέτρο χώμα και τέσσερα μέτρα συμπαγούς σκυροδέματος βρίσκονταν προστατευμένοι τριάντα χώροι, κατανεμημένοι σε δύο υπόγεια πατώματα, με εξόδους στα γύρω κυρίως κτίρια και με μια έξοδο κινδύνου στον κήπο. Η σχεδίαση του καταφυγίου αποδίδεται στον [[Άλμπερτ Σπέερ]].
 
Η κατασκευή του οχυρού αυτού καταφυγίου πραγματοποιήθηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις, που ολοκληρώθηκαν το [[1936]] και το [[1943]]. Το δεύτερο τμήμα ήταν προορισμένο προσωπικά για τον [[Χίτλερ]], στο οποίο και «μετακόμισε» το [[1945]]. Η οικοδομή του δευτέρου τμήματος είναι ιδιαίτερα θωρακισμένη, σύμφωνα με τις οδηγίες του ίδιου του Χίτλερ. Για να προστατευθεί το οχυρό από τις βόμβες, ακόμα και στα πλάϊνά του, η οροφή, καθώς και οι πλευρικοί εξωτερικοί τοίχοι, είναι διπλού πάχους σε σύγκριση με το οικοδόμημα της πρώτης φάσης, και το οποίο θεωρείται ως απλή «πρόσβαση» στο δεύτερο, στο κυρίως καταφύγιο.
 
Το καταφύγιο περιβρέχεται από τα υπόγεια φυσικά νερά της περιοχής, και γιαυτό αντλίες ήταν σε συνεχή χρήση, επειδή το νερό έμπαινε από τις χαραμάδες. Το καταφύγιο είχε την δική του ηλεκτροδότηση χάρη σε γεννήτρια ηλεκτρικού ρεύματος. Ο αέρας ανανεωνόταν και περνούσε από ειδικά φίλτρα για να μην υπάρχει φόβος από δηλητηριώδη αέρια. Η γεννήτρια χρησιμοποιούσε πετρέλαιο για τη λειτουργία της και, γιαυτό, ο θόρυβος μέσα στους χώρους του καταφυγίου ήταν μεγάλος.
 
Η εσωτερική διακόσμηση ήταν λιτή. Οι τοίχοι ήταν γυμνοί. Οι εξώπορτες και οι πόρτες ανάμεσα στα τμήματα του καταφυγίου έκλειναν αεροστεγώς. Στις εισόδους ήταν τοποθετημένη φρουρά από άνδρες των [[Ες-Ες]]. Οι επισκέπτες δεν επιτρεπόταν να φέρουν κανενός είδους όπλο. Τα μόνα άτομα που οπλοφορούσαν στο εσωτερικό του καταφυγίου ήταν ο ασυρματιστής τηλεφωνητής [[Ρόχους Μις]] (Rochus Misch) και, πιθανόν, ο ίδιος ο [[Χίτλερ]].
 
==Η χρήση του καταφυγίου==
Ο Χίτλερ εγκαταστάθηκε στο καταφύγιο στις [[16 Ιανουαρίου]] του [[1945]] λόγω των συνεχών εναέριων βομβαρδισμών από τις συμμαχικές δυνάμεις. Μαζί του πήρε την προσωπική του ακολουθία, τους αξιωματικούς του και μερικούς ακόμα. Η [[Εύα Μπράουν]] τον ακολούθησε τον Φεβρουάριο του [[1945]] εγκαταλείποντας οριστικά την [[Βαυαρία]] και χρησιμοποίησε δύο δωμάτια δίπλα στο δωμάτιο του Χίτλερ. Τον Απρίλιο του [[1945]] τον ακολούθησε ο [[Γιόζεφ Γκαίμπελς|Γκαίμπελς]] και η γυναίκα του Μάγδα μαζί με τα παιδιά τους.
 
==Η σημερινή του χρήση==
[[Εικόνα:FuehrerBunkerBerlinLocation.jpg|right|thumb|180px|Η τοποθεσία του καταφυγίου στο Βερολίνο.]]
Μετά το τέλος του πολέμου, οι δυνάμεις των Ρώσων προσπάθησαν να ανατινάξουν το οχυρό. Ήταν όμως τόσο ισχυρό (4 μέτρα συμπαγές σκυρόδεμα) που δεν κατάφεραν τίποτα, και γιαυτό το σκέπασαν με χώμα. Δύο χρόνια πριν την πτώση του σιδηρού παραπετάσματος το καταφύγιο ανοίχτηκε ξανά. Σήμερα είναι εν μέρει επισκέψιμο.
 
== Βιβλιογραφία ==
* Pietro Guido:''Führerbunker-Discovered its Mysteries'' ISEM [Fifth Edition , 2009] Mailand ISBN 8887077037
* Mario Frank: ''Der Tod im Führerbunker: Hitlers letzte Tage''. Siedler, München 2005, ISBN 3-88680-815-7.
*[[Sven Felix Kellerhoff]]: ''Mythos Führerbunker: Hitlers letzter Unterschlupf''. Berlin Story Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-929829-43-6.
* [[Bernd Freytag von Loringhoven]]: ''Mit Hitler im Bunker. Aufzeichnungen aus dem Führerhauptquartier Juli 1944 - April 1945''. wjs-Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-937989-14-5.
* Christoph Neubauer: ''[http://www.der-fuehrerbunker.de Der Führerbunker (1935-1942)]''. DVD. Christoph Neubauer Verlag, Waldkirchen 2007, ISBN 978-3-9811593-0-1 (mit einer Computeranimation der Reichskanzlei und des Bunkers).
 
==Ντοκυμαντέρ==
*{{Αναφορά DVD
| τίτλος = Der Führerbunker (1935-1942)
| συμμετέχουν = Christoph Neubauer
| έτος = [[2007]]
| ean = 9-783981-159301
| isbn = 978-3-9811593-0-1
| imdb_id =
| cine_gr_id =
}}
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commonscat|Führerbunker}}
*[http://www.tagesspiegel.de/berlin/archiv/09.06.2006/2578822.asp „Hitlers letzter Unterschlupf: Der Mythos ist entzaubert“], Άρθρο της εφημερίδας [[Tagesspiegel]], 9 Ιουνίου 2006 {{de}}
*[http://www.der-untergang.de/fuehrerbunker.php3 Der Führerbunker - Πληροφορίες & Χάρτες]
 
[[Κατηγορία:Βερολίνο]]
 
{{Οχυρά καταφύγια του Χίτλερ}}
 
 
{{Μεταφρασμένο|de|Führerbunker}}
 
[[cs:Vůdcův bunkr]]
[[da:Førerbunkeren]]
[[de:Führerbunker]]
[[en:Führerbunker]]
[[es:Führerbunker]]
[[fi:Führerbunker]]
[[fr:Führerbunker]]
[[he:פיהררבונקר]]