Ιερό Βήμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Iερό Βήμα''' καταλαμβάνει το ανατολικό άκρο του [[εκκλησία|ναού]]. Ονομάζεται έτσι διότι βρίσκεται υψηλότερα από τον υπόλοιπο ναό, κατ' επίδραση των ρωμαϊκών [[βασιλικήρυθμός της Βασιλικής|βασιλικών]], οι οποίες ήταν υπερυψωμένες στο σημείο αυτό, από όπου ομιλούσαν οι ρήτορες των δικαστηρίων. Θεωρείται χώρος ιερός, επειδή εκεί τελούνται τα ιερά μυστήρια, με κορυφαίο το μυστήριο της [[Θεία Ευχαριστία|Θείας Ευχαριστίας]]. Επιτρέπεται η είσοδος μόνο των κληρικών και γι' αυτό ονομάζονταν άδυτον και [[άβατον]]. Στους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινούς χρόνους]], στον μόνο λαϊκό, στον οποίο επιτρέπονταν ή είσοδος ήταν ο [[αυτοκράτορας]], διότι θεωρούνταν ιερό πρόσωπο (Σωζομενού Εκκλ. Ιστ. Ζ΄25).

Το ιερό Βήμα χωρίζεται από τον κυρίως ναό με το [[τέμπλο]], το οποίο διαμορφώθηκε σταδιακά. Στις [[παλαιοχριστιανισμός|παλαιοχριστιανικές]] [[βασιλικήρυθμός της Βασιλικής|βασιλικές]] αποτελούνταν από μικρούς κονίσκους και μαρμάρινα ή ξύλινα θωράκια. Αργότερα προστέθηκαν οι μεγάλες εικόνες και διπλασιάστηκε σε ύψος και προστέθηκε το δωδεκάορτο, οπότε πήρε τη σημερινή του μορφή. Η επικοινωνία ιερού Βήματος και κυρίως ναού γίνεται με τις τρεις θύρες, την [[Ωραία Πύλη]] (κεντρική), από την οποία μπαινοβγαίνουν μόνο οι λειτουργοί, τη βόρεια και τη νότια πύλη.