Λεγάτος (Αρχαία Ρώμη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Idioma-bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: es:Legatus
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Λεγάτος''' ήταν κατά την αρχαιότητα υψηλόβαθμος αξιωματικός του [[Αρχαία Ρώμη|ρωμαϊκού]] [[Στρατός|στρατού]]. Προερχόμενος από την τάξη των [[Σύγκλητος|συγκλητικών]], είχε ως άμεσο προϊστάμενο τον [[dux]], ενώ ήταν ανώτερος ιεραρχικά από τους [[Χιλίαρχος|τριβούνους]], οι οποίοι διοικούσαν τις [[Κοόρτις|κοόρτεις]]. Προκειμένου να διοικήσουν ένα στράτευμα ανεξάρτητα, κι όχι υπό τις διαταγές ενός dux ή [[Έπαρχος (ρωμαϊκή εποχή)|επάρχου]], οι λεγάτοι έπρεπε να κατέχουν τουλάχιστον το αξίωμα του [[Πραίτορας|πραίτορα]].
 
Οι λεγάτοι είχαν μεγάλο μερίδιο στα πολεμικά λάφυρα, κάτι που καθιστούσε το αξίωμα πολύ επικερδές. Συνεπώς, προσέλκυεπροσήλκυε ακόμη και διακεκριμένους πολιτικούς. Στις επαρχίες όπου υπηρετούσε μοναχά μία [[λεγεώνα]], ο λεγάτος της ήταν ταυτόχρονα και έπαρχος. Αν ωστόσο μια επαρχία είχαν ως έδρα περισσότερες από μία λεγεώνες, καθεμιά είχε το λεγάτο της και επικεφαλής ολονών ήταν ένας ανεξάρτητος των λεγεώνων έπαρχος.
 
Υπήρχαν δύο θέσεις λεγάτων:
 
* ο '''legatus legionis''' ήταν πρώην πραίτορας ο οποίος αποκτούσε τη διοίκηση κάποιας διακεκριμένης λεγεώνας.
* ο '''legatus propraetorlegionis''' ήταν πρώην [[ύπατοςπραίτορας]], ο οποίος λάμβανεαποκτούσε τη διοίκηση μιαςκάποιας επαρχίας,διακεκριμένης από κοινού με τις εξουσίες ενός πραίτορα, κάτι που του παρείχε ανάλογα με την περίπτωση τη διοίκηση τεσσάρων ή και περισσότερων λεγεώνωνλεγεώνας.
 
* ο '''legatus propraetor''' διοριζόταν από τον αυτοκράτορα [[Έπαρχος (ρωμαϊκή εποχή)|έπαρχος]] σε κάποια από τις «[[Επαρχία (ρωμαϊκή εποχή)|αυτοκρατορικές επαρχίες]]». Για να είναι επιλέξιμος, έπρεπε να έχει διατελέσει στο παρελθόν [[ύπατος]]. Είχε ταυτόχρονα τις εξουσίες ενός λεγάτου και ενός πραίτορα, κάτι που του παρείχε ανάλογα με την περίπτωση τη διοίκηση τεσσάρων ή και περισσότερων λεγεώνων.
 
Τον τίτλο του λεγάτου κατείχε επίσης ο γενικός διοικητής των λεγεώνων. Την ανάθεση της θέσης αυτής αποφάσιζε συνήθως ο αυτοκράτορας. Το πρόσωπο που επιλεγόταν ήταν πρώην τριβούνος και η θητεία του κρατούσε για 3 ή 4 χρόνια. Ωστόσο υπήρχαν και περιπτώσεις ατόμων που υπηρέτησαν για μακρύτερο χρονικό διάστημα.