Ρεγιομοντάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: pms:Regiomontanus
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Johannes Regiomontanus.jpg|right|thumb|Ο Ιωάννης Ρεγιομοντάνος (Regiomontanus).]]
 
Ο '''Johannes Müller von Königsberg''' ([[6 Ιουνίου]] [[1436]] – [[6 Ιουλίου]] [[1476]]), γνωστός με το λατινικόεκλατινισμένο του ψευδώνυμοόνομα '''Ρεγιομοντάνος (Regiomontanus)''', ήταν ένας σημαντικός [[Γερμανία|Γερμανός]] [[Μαθηματικά|μαθηματικός]] και [[Αστρονομία|αστρονόμος]]. Γεννήθηκε στο [[Φραγκονία|Φραγκονικό]] χωριό Unfinden κοντά στο Κένιγκσμπεργκ της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]] (που δεν πρέπει να συγχέεται με την Καινιξβέργη της Ανατολικής Πρωσίας, το σημερινό ρωσικό [[Καλίνινγκραντ]]). Το πλήρες λατινικό του όνομα ήταν '''Joannes de Regio monte''', που συντόμευσε σε Regiomontanus (λατινική μετάφραση του "Königsberg" = «Βουνό του Βασιλιά»).
 
Σε ηλικία 11 ετών ο Ρεγιομοντάνος έγινε φοιτητής στο πανεπιστήμιο της [[Λειψία|Λειψίας]]. Τρία χρόνια αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο Alma Mater Rudolfina, πανεπιστήμιο στη [[Βιέννη]]. Εκεί έγινε μαθητής και φίλος του '''Georg von Peurbach'''. Το [[1457]] απεφοίτησε ως "magister artium" και έδωσε διαλέξεις στην [[Οπτική]] και την κλασική λογοτεχνία. Ο Ρεγιομοντάνος κατασκεύασε [[αστρολάβος|αστρολάβους]] για τον Ούγγρο Matthias Corvinus και τον καρδινάλιο [[Βησσαρίων|Βησσαρίωνα]], και στα [[1465]] ένα φορητό [[ηλιακό ρολόι]] για τον [[Πάπας Παύλος Β΄|Πάπα Παύλο Β΄]]. Η συνεργασία του Ρεγιομοντάνου με τον Peurbach τον έφερε σε επαφή με τα γραπτά του [[Νικόλαος Κουζάνος|Νικολάου Κουζάνου]] (Cusanus), ο οποίος ασπαζόταν μια ηλιοκεντρική θεώρηση για τον κόσμο. Παρά το γεγονός αυτό, ο Ρεγιομοντάνος παρέμεινε γεωκεντριστής. Μετά τον θάνατο του Peurbach, συνέχισε τη μετάφραση της ''[[Αλμαγέστη|Αλμαγέστης]]'', την οποία ο δάσκαλός του είχε αρχίσει μετά από πρωτοβουλία του Βησσαρίωνος. Από το [[1461]] ως το [[1465]] ο Ρεγιομοντάνος έζησε και εργάσθηκε στην οικία του Βησσαρίωνος στη [[Ρώμη]]. Συνέγραψε εκεί τα ''De Triangulis omnimodus'' ([[1464]]) και ''Epytoma in almagesti Ptolemei''. Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν και το έργο του ''De Triangulis'' («Περί των τριγώνων»), ένα από τα πρώτα συγγράμματα που παρουσίαζαν την [[Τριγωνομετρία]] και ενσωμάτωναν ερωτήσεις για την εμπέδωση των ξεχωριστών κεφαλαίων. Σε αυτό έγραφε: