Μονή Ιβήρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το [[1010]] έλαβε τη σημερινή της ονομασία προς τιμήν των κτητόρων της. Κατά το 10ο και 11ο αιώνα προσαρτήθηκαν σ' αυτήν πολλά μονύδρια, όπως του Kολοβού, του [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτου Ηλία]], του Σισίκου και άλλες. Καταστράφηκε πολλές φορές από πειρατές, κυρίως απο Φράγκους το [[1259]]. Κατά τις αρχές του [[15ος αιώνας|δέκατου πέμπτου αιώνα]] η μονή Ιβήρων βρέθηκε σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο. Ανέκαμψε όμως πολύ γρήγορα και στο τέλος του ίδιου του αιώνα βρέθηκε με πολύ περισσότερους έλληνες μοναχούς έτσι ώστε και κατέστει αυτή Ελληνική. Στην συνέχεια μετά από ενισχύσεις Γεωργιανών και Ρουμάνων ηγεμόνων, αλλά και Οικουμενικών Πατριαρχών περνώντας νέα περίοδο ακμής κατά τον 18ο αιώνα ήταν ήδη πλουσιώτατη. Το [[1865]] αποτεφρώθηκε σχεδόν ολόκληρη η Μονή διασωθέντων μόνο του Καθολικού και της Βιβλιοθήκης. Γρήγορα όμως ανακαινίσθηκε. Η μονή Ιβήρων προσέφερε πολλά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821.