Μισέλ Νε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:Louvre-peinture-francaise-Ney-a-Kowno-p1020309.jpg|thumb|Ο Μισέλ ΝέϋΝεΰ στην μάχη του Κόβνο.]]

Εγκατέλειψε σε νεαρή ηλικία το εργαστήριο βαρελοποιείας του πατέρα του για να καταταγεί εθελοντής στο πλησιέστερο σύνταγμα πεζικού. Σε όλη του τη σταδιοδρομία θα διακρινόταν επανειλημμένως για πράξεις γενναιότητας, αλλά και έλλειψης στρατηγικού πνεύματος -πολλοί ήταν εκείνοι ωστόσο, οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι πρώτες ήταν περισσότερο αποτέλεσμα…απερισκεψίαςαποτέλεσμα... απερισκεψίας. Ο [[Ναπολέων Βοναπάρτης]] εκτίμησε την ορμητικότητά του και τον προήγαγε σε στρατάρχη, αν και αναγκαζόταν πάντοτε να τον επιτηρεί στενά. Ωστόσο σε άλλες περιπτώσεις η παρόρμησή του κέρδιζε μάχες. Επικεφαλής της οπισθοφυλακής κατά την υποχώρηση από την [[Ρωσία]] επέδειξε αξιοθαύμαστη γενναιότητά και ηρωισμό, απωθώντας τις επανειλημμένες και υπεράριθμες επιθέσεις των Ρώσων, κερδίζοντας την επωνυμία «Ο Γενναίος των Γενναίων».

Μετά την παραίτηση του Ναπολέοντα, ο Νεΰ διήλθε μία προσωπική κρίση, από την οποία δεν φαίνεται να ανέκαμψε ποτέ. Εκμεταλλευόμενοι τον αυθορμητισμό και την συνήθη απερισκεψία του, οι συνάδελφοί του τον υπέβαλλαν σε μία «πλύση εγκεφάλου» κατά του Βοναπάρτη και τον χρησιμοποίησαν σαν μεσάζοντα για να ανακοινώσει στον αυτοκράτορα την ανάγκη παραίτησής του. Στην συνέχεια τον έπεισαν να ορκισθεί πίστη στον [[Λουδοβίκος 18οςΙΗ' της Γαλλίας|Λουδοβίκο 18οΙΗ΄]], αν και αντιπαθούσε την βασιλεία[[μοναρχία]]. Παρότι διατήρησε τον βαθμό του, ο βασιλιάς τον απομάκρυνε από τους βασιλικούς κύκλους και τα αξιώματα. Το πιθανότερο ήταν ότι όλοι είχαν σχηματίσει γνώμη για την επιπολαιότητά του, για αυτό και μετά την επάνοδο του Ναπολέοντα, ο παμπόνηρος [[Σουλτ]] του ανέθεσε την σύλληψη του έκπτωτου αυτοκράτορα. Υπό την χλευαστική σιωπή του Λουδοβίκου, ο Νεΰ εκφώνησε έναν στεντόρειο λόγο κατά του «…σφετεριστή...σφετεριστή Βοναπάρτη» και υποσχέθηκε να τον παρουσιάσει μπροστά του σιδηροδέσμιο. Ακούγοντας την αλαζονική δήλωση, ο Λουδοβίκος σιγομουρμούρισε: «''Μίλησε ο πιο Βλάκας των Γενναίων!''».

Στη διαδρομή προς την [[Λυών]] τα πράγματα αποδείχθηκαν ιδιαίτερα δύσκολα για τον αναποφάσιστο Νεΰ, ο οποίος παρατηρούσε αποσκιρτήσεις στρατιωτών υπέρ του Βοναπάρτη και έναν έντονο λαϊκό ενθουσιασμό υπέρ του εξόριστου [[Αυτοκράτορας|αυτοκράτορα]]. Άρχισε να αμφιβάλλει για την νομιμοφροσύνη των ανδρών του και, αμφιταλαντευόμενος και ο ίδιος, τη μία μέρα υπενθύμιζε στους άνδρες του το χρέος τους να τον συλλάβουν, ενώ την επομένη τους προέτρεπε να παραδοθούν στον Ναπολέοντα! Όταν τελικά τον αντίκρισε μπροστά του, προσπάθησε να δικαιολογηθεί:

«ΌτιΌ,τι έκανα το έκανα για την Γαλλία, Μεγαλειότατε!». <br>

Τον δέχθηκε στο επιτελείο του και στο [[Μάχη του Βατερλώ|Βατερλώ]] του ανέθεσε την τακτική διοίκηση του στρατεύματος, κάτι για το οποίο θα μετάνιωνε πικρά. Μετά την ήττα, ο Νεΰ φαινόταν να έχει χάσει κάθε συναίσθηση των όσων συνέβαιναν γύρω του, αφού επέστρεψε στον Λουδοβίκο νομίζοντας ότι θα μπορούσε να δικαιολογήσει την στάση του. Δικάστηκε με την κατηγορία της [[Προδοσία|προδοσίας]] κατά του βασιλέα και εκτελέστηκε στις [[7 Δεκεμβρίου]] [[1815]]. Παρανοϊκά γενναίος μέχρι τον [[Θάνατος|θάνατο]], ο Νεΰ αρνήθηκε να του δέσουν τα [[Μάτι|μάτια]] και έδωσε προσωπικά την διαταγή στο εκτελεστικό απόσπασμα: «Άνδρες, σημαδέψτε στην [[καρδιά]]!». Ο Ναπολέων δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι επρόκειτο για έναν «…γενναίο...γενναίο τρελό τον οποίον τελικά κανείς δεν έκλαψε»!

[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Νευ Μισελ]]

[[Κατηγορία:ΓεννήσειςΣτρατάρχες τοτης 1769Γαλλίας|Νευ Μισελ]]

[[Κατηγορία:ΘάνατοιΓεννήσεις το 18151769|Νευ Μισελ]]