Βυζαντινός ρυθμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Athen kirche.png|thumb|right|250px|Η εκκλησία [[Καπνικαρέα]] στην Αθήνα αποτελεί παράδειγμα βυζαντινού ρυθμού.]]
Ο '''Βυζαντινός ρυθμός''' ή «εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλο» είναι είδος [[αρχιτεκτονική|αρχιτεκτονικής]] χριστιανικών [[ναός|ναών]]. Οι ναοί αυτού του ρυθμού κτίζονται σε σχήμα [[σταυρός|σταυρού]] με [[κλίτος|κλίτη]] και φέρουν έναν ή περισσότερους [[τρούλος|τρούλους]].
 
Εμφανίστηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και αργότερα σε ολόκληρο τον βυζαντινό κόσμο, ύστερα από μια περίοδο τριών περίπου αιώνων μεταβατικής [[ναοδομία|ναοδομίας]], συνδυασμού θολωτής [[κλίτος|τρίκλιτης]] [[Ρυθμός της Βασιλικής|βασιλικής]] με τη σταυρωτή τρουλαία βασιλική (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ναός της Σκριπούς Βοιωτίας). Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το [[880]] στο περίφημο αυτοκρατορικό κτίσμα της "«Νέας Εκκλησίας του Παλατίου"» και εγκαινιάστηκε από τον Μ.[[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|Μέγα Φώτιο]] στα χρόνια του [[Βασίλειος Α'|Βασιλείου Α΄]] (867-886). Ονομάστηκε ''Νέα Εκκλησία'', διότι παρουσίαζε έναν καινούριο αρχιτεκτονικό τύπο.
 
Ο εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλο είναι ο αντιπροσωπευτικός βυζαντινός ρυθμός. Κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του ρυθμού είναι ο σχηματισμός σταυρού εσωτερικά και εξωτερικά στο σχεδόν [[τετράγωνο]] κτίσμα, με τον έναν ή τους πέντε τρούλους. Η δημιουργία κογχών στη βόρεια και νότια πλευρά όχι μόνο αυξάνουν τον εσωτερικό χώρο, αλλά χαρίζουν παράλληλα ομορφιά και χάρη. Υπάρχουν πάμπλλαπάμπολλα δείγματα αυτού του ρυθμού, όπως η Γοργοεπίκοος (άγιος Ελευθέριος), άγιοι Θεόδωροι, η εκκλησία [[Καπνικαρέα]], η [[Καισαριανή]] στην Αθήνα, η Παναγία των Χαλκαίων στη Θεσσαλονίκη, οι εκκλησίες του [[Μυστράς|Μυστρά]], κ.α.
 
Παραλλαγή αυτού του ρυθμού είναι ο εγγεγραμμένος οκτάγωνος ναός. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει ευμεγέθης τρούλος, ο οποίος καλύπτει ολόκληρη σχεδόν τη στέγη και ο οποίος δια οκτώ σφαιρικών [[τρίγωνο|τριγώνων]] στηρίζεται σε ισάρισθμους [[κίονας|κίονες]]. Κύριο χαρακτηριστικό αυτού του τύπου είναι ο παραμερισμός των τεσσάρων πεσσών ή κιόνων από το κέντρο του ναού και η δημιουργία ενιαίου άνετου χώρου στον κυρίως ναό. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ο ναός της Ρώσικης Εκκλησίας των Αθηνών.
 
Εσωτερικά δεν παρουσιάζονται σημαντικές αλλαγές καθότι ο χριστιανικός ναός σε όλους τους ρυθμούς παραμένει ο ίδιος, χωρισμένος, στο [[ιερό Βήμα]], τον κυρίως ναό και το [[Νάρθηκας (Αρχιτεκτονική)|νάρθηκα]]. Εκείνο που άλλαξε στον βυζαντινό ρυθμό ήταν η εσωτερική διακόσμηση και κυρίως η βυζαντινή ζωγραφική.
 
 
{{ΑπΔιακ}}