Μοτέτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το μοτέτο είναι η σπουδαιότερη μορφή [[πολυφωνική μουσική|πολυφωνικής μουσικής]] σύνθεσης που πρωτοεμφανίζεται το [[1200]] μ.Χ. (13ος αιώνας). Είναι ένα [[όργκανουμ]] (''organum'') (παλαιότερη φόρμα που συνίστατο από μια μελωδία [[γρηγοριανό μέλος|γρηγοριανού μέλους]] που την τραγουδούσε ο [[tenor]]) στο οποίo προστίθενται νέα κείμενα, συνήθως διαφορετικά για κάθε φωνή. Πάνω στο όργκανουμ οικοδομούνται όλες οι υπόλοιπες πρόσθετες φωνές με τον εξής τρόπο: στην επάνω φωνή ενός όργκανουμ –δηλαδή στον tenor- μπαίνει μια μελωδική γραμμή η οποία αποτελείται από ένα κείμενο που κάθε συλλαβή του αντιστοιχούσε και σε ένα φθόγγο <ref>Δημητριάδου, 1998, σ. 40</ref>. Αρχικά είχαμε ταυτόχρονη συνήχηση της πρόσθετης φωνής με το διαφορετικό κείμενο και τον tenor. Γρήγορα όμως η επάνω φωνή ανεξαρτητοποιήθηκε τόσο στο κείμενο όσο και στη μελωδία από τη βασική φωνή και ονομάστηκε μοτέτο<ref name=auto1>Δημητριάδου, 1998, σ. 41</ref>.

Τελικά, «…ο όρος μοτέτο σήμαινε το έργο στο σύνολό του αλλά και η φωνή που βρισκότανε πάνω από τη βασική του tenor» <ref>Δημητριάδου, 1998,name=auto1 σ. 41</ref>.