Ιωάννης Μαυρομιχάλης (Σκυλογιάννης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μικρή αναδιατύπωση
Γραμμή 1:
Η προεπαναστατική δράση των [[Μαυρομιχαλαίοι|Μαυρομιχαλαίων]] αρχίζει με τον '''Ιωάννη Μαυρομιχάλη''' ή αλλιώς '''Σκυλογιάννη''' ([[1726]]-[[1769]]).
 
Αυτός, παίρνοντας μέρος στην [[ορλωφικά|επανάσταση του Ορλώφ]], πολιόρκησε τη [[Μεθώνη]] και την [[Κορώνη]]. Όμως, από τα ελάχιστα πλοία και τον ολιγάριθμο [[ρωσία|ρωσικό]] στρατό που στάλθηκαν για ενίσχυση των επαναστατών, κατάλαβε πως η [[Αικατερίνη Β' της Ρωσίας]] έπαιζε άσχημο παιχνίδι σε βάρος των Ελλήνων. Όταν πληροφορήθηκε τηνότι εισβολήοθωμανικό τουεκστρατευτικό Οθωμανικού σταρτούσώμα υπό τον [[Χατζή Οσμάν]] εισέβαλλε στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], έλυσε την πολιορκία των δύο φρουρίων και άρχισε να παίρνει όλα τα δυνατά μέτρα για την προστασία της [[Μάνη|Μάνης]].
 
Έχοντας υπό την ηγεσία του σώμα 400 Μανιατών, έδωσε γενναία αλλά άνιση μάχη στο Ριζόμυλο, νότια της [[Μεσσήνη|Μεσσήνης]] (Νησί), προσπαθώντας να ανακόψει πολυπληθέστερο στρατό Αλβανών, ερχόμενων από τη Μεθώνη. Μόλις 24 Μανιάτες με τον αρχηγό τους επέζησαν από τη μάχη αυτή και, οχυρωμένοι σε σπίτια του Νησιού, συνέχισαν την απεγνωσμένη άμυνα. Στην μάχη σκοτώθηκε και ο Γεώργιος Φλέσσας, παππούς του [[Παπαφλέσσας|Παπαφλέσσα]]. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, πιάστηκε ζωντανός ο Μαυρομιχάλης με το μικρό γιό του, οι μόνοι που επέζησαν από τη μάχη αυτή, ενώ το Νησί λεηλατήθηκε και καταστράφηκε από τους Αλβανούς.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Τόμος ΙΑ, Εκδοτική Αθηνών, 1972, σελ. 75</ref><ref>Για το οτι ο Σκυλογιάννης δεν πιάστηκε στο Μελίπυργο, όπως αναφέρει η εναλλακτική εκδοχή, βλ. και Ι. Σφηκόπουλος, ''Τα μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά'', Αθήναι, 1968, 1987 (β' έκδοση), σελ. 353</ref>