Άγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Catr (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Γενικά ή λέξη '''άγος''' στην [[αρχαιότητα]] σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού, έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας, σε αντιδιαστολή με το
Σε άγος υποκείμενα δεν ήταν μόνο τα άτομα (δράστες, εγκληματίες) αλλά ακόμη και πόλεις και κράτη ολόκληρα στα οποία συνέβαινε ή είχε συμβεί να "μιανθούν" από σοβαρό έγκλημα πολίτη ή ομάδας πολιτών ή και των Αρχών. Έτσι ακολουθούσε "κάθαρσις" ή "εξαγνισμός" με μεγάλες θυσίες, εκτεταμένες ιεροτελεστίες, καύση συγκεκριμένων αντικειμένων των οποίων ο καπνός
Παράδειγμα τέτοιου εξαγνισμού ήταν με τον Βασιλέα των [[Πέρσες|Περσών]] [[Δρείοας|Δαρείο]] που όταν έστειλε στις διάφορες ελληνικές πόλεις πρέσβεις για να ζητήσουν "[[γή και ύδωρ]]" δηλαδή δήλωση υποταγής, μολονότι οι πρέσβεις έχαιραν στον ελλαδικό χώρο ιδιαίτερου σεβασμού και ήταν απαραβίαστοι, οι Σπαρτιάτες τους έριξαν σε βαθύ φρέαρ "για να πάρουν μόνοι τους όση γη και νερό ήθελαν"! Συνέπεια του εγκλήματος αυτού ήταν η οργή των θεών, που εκδηλώθηκε με θεομηνίες απρόβλεπτες και πρωτοφανείς για την αρχαία Σπάρτη και για μακρύ χρόνο. Όταν τότε αποφασίστηκε να γίνει καθαρμός και ζητήθηκε ποιος Σπαρτιάτης θα ήθελε να πεθάνει υπέρ της πατρίδας του για εξαγνισμό, δύο Σπαρτιάτες προθυμοποιήθηκαν, ο Σπερθίας και ο Βούλις οι οποίοι και στάλθηκαν στη [[Περσία]], στα Σούσα, για να παραδοθούν στον Μεγάλο Βασιλέα προκειμένου να φονευθούν και ν΄ αντισταθμίσουν το έγκλημά τους κατά των Πρεσβευτών.<br>
| |||