Τζοβάνι νταλε Μπάντε Νέρε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επιμέλεια
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Gbnere_pace_1.jpg|thumb|right|220px|Τζοβάννι ντάλε Μπάντε Νέρε - πίνακας του Gian Paolo Pace]]
Ο '''Τζιοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε''' (''Giovanni dalle Bande Nere'', [[1498]] - [[30 Νοεμβρίου]] [[1526]]) ή '''Τζιοβάνι των Μεδίκων''' ήταν Ιταλός στρατηγός. Γεννήθηκε στην πόλη του [[Φορλί]], στη βόρεια Ιταλία και ήταν γιος του [[Τζιοβάνι των Μεδίκων ο Ποπολάρος|Τζιοβάνι των Μεδίκων του Ποπολάρου]] και της [[Κατερίνα Σφόρτσα]], μιας από τις διασημότερες γυναίκες της [[Ιταλική Αναγέννηση|Ιταλικής Αναγέννησης]].
 
Ο '''Τζιοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε''' (''Giovanni dalle Bande Nere'', [[1498]] - [[30 Νοεμβρίου]] [[1526]]) ή '''Τζιοβάνι των Μεδίκων''' ήταν Ιταλός στρατηγός. Γεννήθηκε στην πόλη του [[Φορλί]], στη βόρεια [[Ιταλία]] και ήταν γιος του [[Τζιοβάνι των Μεδίκων ο Ποπολάρος|Τζιοβάνι των Μεδίκων του Ποπολάρου]] και της [[Κατερίνα Σφόρτσα]], μιας από τις διασημότερες γυναίκες της [[Ιταλική Αναγέννηση|Ιταλικής Αναγέννησης]].
Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και ικανότητα στις πολεμικές τέχνες. Σε ηλικία μόλις 12 ετών έκανε τον πρώτο του φόνο και διώχθηκε 2 φορές από την πόλη της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]], λόγω της ανυπάκοης συμπεριφοράς του. Νυμφεύτηκε την Μαρία Σαλβιάτι και απέκτησαν ένα γιο, τον [[Κόζιμο Α' των Μεδίκων|Κόζιμο]], τον μετέπειτα μέγα δούκα της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης]].
 
Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και ικανότητα στις [[πολεμικές τέχνες]]. Σε ηλικία μόλις 12 ετών έκανε τον πρώτο του φόνο και διώχθηκε 2 φορές από την πόλη της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]], λόγω της ανυπάκοηςανυπάκουης συμπεριφοράς του. Νυμφεύτηκε την [[Μαρία Σαλβιάτι]] και απέκτησαν ένα γιο, τον [[Κόζιμο Α' των Μεδίκων|Κόζιμο]], τον μετέπειτα μέγα δούκα της [[Τοσκάνη|Τοσκάνης]].
Ο Τζιοβάνι έγινε στρατιωτικός στην υπηρεσία του [[Πάπας Λέων Ι΄|Πάπα Λέοντα Ι΄]], που ανήκε στην οικογένεια των Μεδίκων. Πήρε το βάπτισμα του πυρός το [[1516]] στη νίκη του κατά του [[Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντέλλα Ρόβερε]], δούκα του [[Ουρμπίνο]]. Σχημάτισε μια ομάδα ιππέων, που ειδικεύτηκε σε σκληρές τακτικές ενέδρας και νίκησε το [[1520]] επαναστάτες βαρόνους στις [[Μάρκε]]. Ο Πάπας Λέων Ι΄ συμμάχησε με τον αυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε']] το [[1521]] κατά του Γάλλου βασιλιά [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α']], προκειμένου να κερδίσει τις πόλεις του [[Μιλάνο|Μιλάνου]], της [[Πάρμα|Πάρμας]] και της [[Πλακεντία|Πιατσέντσας]]. Το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Τζιοβάνι νίκησε τους Γάλλους στο Βαπρίο ντ' Άντα. Για να δείξει την θλίψη του, λόγω του θανάτου του Πάπα Λέοντα Ι', το Δεκέμβριο του 1521, έβαλε μαύρες λωρίδες στα διακριτικά του και γι' αυτό πήρε το συγκεκριμένο προσωνύμιο (''μπάντε νέρε''=μαύρες λωρίδες).
 
Ο Τζιοβάνι έγινε στρατιωτικός στην υπηρεσία του [[Πάπας Λέων Ι΄|Πάπα Λέοντα Ι΄]], που ανήκε στην οικογένεια των [[Μέδικοι|Μεδίκων]]. Πήρε το βάπτισμα του πυρός το [[1516]] στη νίκη του κατά του [[Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντέλλα Ρόβερε]], δούκα του [[Ουρμπίνο]]. Σχημάτισε μια ομάδα ιππέων, που ειδικεύτηκε σε σκληρές τακτικές ενέδρας και νίκησε το [[1520]] επαναστάτες βαρόνους στιςστο [[Μάρκε]]. Ο Πάπας Λέων Ι΄ συμμάχησε με τον αυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε']] το [[1521]] κατά του Γάλλου βασιλιά [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α']], προκειμένου να κερδίσει τις πόλεις του [[Μιλάνο|Μιλάνου]], της [[Πάρμα|Πάρμας]] και της [[Πλακεντία|ΠιατσέντσαςΠλακεντίας]]. Το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Τζιοβάνι νίκησε τους Γάλλους στο Βαπρίο[[Βάπριο ντ' Άντα]]. Για να δείξει την θλίψη του, λόγω του θανάτου του Πάπα Λέοντα Ι', το Δεκέμβριο του [[1521]], έβαλε μαύρες λωρίδες στα διακριτικά του και γι' αυτό πήρε το συγκεκριμένο προσωνύμιο (''μπάντε νέρε''=μαύρες λωρίδες).
Τον Αύγουστο του [[1523]] κλήθηκε ξανά στον αυτοκρατορικό στρατό και νίκησε τους Γάλλους και τους Σουηδούς στο Καπρίνο Μπεργκαμάσκο. Την ίδια χρονιά ένα άλλο μέλος της οικογένειας των Μεδίκων, ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμης Ζ']], έγινε Πάπας, αλλά ο Τζιοβάνι δεν πήρε μέρος στην μάχη της [[Παβία]], γιατί είχε τραυματιστεί βαριά σε μονομαχία και έπρεπε να πάει για θεραπεία.
 
Τον Αύγουστο του [[1523]] κλήθηκε ξανά στον αυτοκρατορικό στρατό και νίκησε τους [[Γάλλοι|Γάλλους]] και τους [[Σουηδοί|Σουηδούς]] στο [[Καπρίνο Μπεργκαμάσκο]]. Την ίδια χρονιά ένα άλλο μέλος της οικογένειας των Μεδίκων, ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμης Ζ']], έγινε Πάπας, αλλά ο Τζιοβάνι δεν πήρε μέρος στην μάχη της [[Παβία]], γιατί είχε τραυματιστεί βαριά σε μονομαχία και έπρεπε να πάει για θεραπεία.
Το [[1526]] ξέσπασε ο πόλεμος της [[Συμμαχία του Κονιάκ|Συμμαχίας του Κονιάκ]], με τον αρχηγό της συμμαχίας Φραντσέσκο Μαρία ντέλα Ρόβερε να εγκαταλείπει το Μιλάνο που κατακλύσθηκε από τον αυτοκρατορικό στρατό. Ο Τζιοβάνι τραυματίστηκε ξανά σε μάχη κοντά στο Γκοβερνόλο και μεταφέρθηκε στη [[Μάντοβα]], όπου και πέθανε από σηψαιμία στις [[30 Νοεμβρίου]] [[1526]]
 
Το [[1526]] ξέσπασε ο πόλεμος της [[Συμμαχία του Κονιάκ|Συμμαχίας του Κονιάκ]], με τον αρχηγό της συμμαχίας Φραντσέσκο Μαρία ντέλα Ρόβερε να εγκαταλείπει το [[Μιλάνο]] που κατακλύσθηκε από τον αυτοκρατορικό στρατό. Ο Τζιοβάνι τραυματίστηκε ξανά σε μάχη κοντά στο Γκοβερνόλο[[Γκοβέρνολο]] και μεταφέρθηκε στη [[Μάντοβα]], όπου και πέθανε από [[σηψαιμία]] στις [[30 Νοεμβρίου]] [[1526]]
Ήταν ο τελευταίος μεγάλος από τους ''condottieri'', ενώ ο μεγάλος συγγραφέας και κωμικός της αναγέννησης [[Πιέτρο Αρετίνο]] ήταν στενός του φίλος.
 
Ήταν ο τελευταίος μεγάλος από τους ''condottieri'', ενώ ο μεγάλος συγγραφέας και κωμικός της [[Αναγέννηση|αναγέννησης]] [[Πιέτρο Αρετίνο]] ήταν στενός του φίλος.
 
{{μετάφραση EN|Giovanni dalle Bande Nere}}