Μιχαήλ Εμινέσκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Εικόνα:Eminescu.jpg|right|thumb|Ο Μιχαήλ Εμινέσκου]]

Ο '''Μιχαήλ Εμινέσκου''', (''Mihai Eminesku'', πραγματικό όνομα ''Mihai Eminovici'') υπήρξε [[Ρουμανία|ρουμάνος]] ποιητής και λογοτέχνης. Γεννήθηκε στο Μποτοσάνι της Μολδαβίας στις [[15 Ιανουαρίου]] του έτους [[1850]] και υπήρξε γόνος ευκατάστατης επαρχιακής [[οικογένεια]]ς. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην [[πόλη]] Τσερναούτι και τις τελείωσε στο Σιμπίου, όπου είχε την ευκαιρία να μελετήσει επαρκώς τη [[γερμανική γλώσσα]]. Σε ηλικία 19 ετών εγγράφηκε στην φιλοσοφική σχολή του [[πανεπιστήμιο της Βιέννης|πανεπιστημίου της Βιέννης]] και κατόπιν μελέτησε [[Νομική επιστήμη|νομικά]] στο [[Βερολίνο]] και στην Ιένα. Δίχως να ολοκληρώσει τις σπουδές του σε κάποιον ιδιαίτερο τομέα, επέστρεψε στην πατρίδα του εργαζόμενος ως βιβλιοθηκάριος, σχολικός επιθεωρητής και δημοσιογράφος στο Ιάσιο (1874-1876). Έχασε τη θέση εργασίας του εξαιτίας πολιτικών αντιπαλοτήτων και αναγκάστηκε να μετακομίσει στο [[Βουκουρέστι]], όπου εργάστηκε κυρίως ως αρθρογράφος, συνεχίζοντας παράλληλα να γράφει και να δημοσιεύει ποιήματα.

 

Η σταδιοδρομία του ταλαντούχου ποιητή δε διήρκεσε πολύ. Υπέστη διανοητική διαταραχή -μανιοκαταθλιπτική ψύχωση- το 1883. Μετά από μακρά θεραπεία στο Ντέμπλινγκ της [[Αυστρία]]ς η υγεία του φαινομενικά σταθεροποιήθηκε. Επέστρεψε στην πατρίδα του, και εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στο Ιάσιο μέχρι το 1887. Οι διανοητικές του διαταραχές επιδεινώθηκαν το 1889 και αναγκάστηκε να καταφύγει σε ένα σανατόριο στο [[Βουκουρέστι]]. Εκεί μια πέτρα ενός παράφρονα του έθραυσε το κρανίο και τον οδήγησε στον θάνατο. Μόλις 13 έτη διήρκεσε η δημιουργική του πορεία, καθώς έφυγε στις 15 Ιουνίου του 1889 σε ηλικία μόλις 39 ετών. Στα λίγα αυτά χρόνια της δημιουργικής του πορείας ο ποιητής δημοσίευσε μόνον 64 ποιήματα. Μετά το θάνατό του βρέθηκαν στο σπίτι του χιλιάδες αδημοσίευτων χειρογράφων με ποιήματα, πεζά, θεατρικά έργα, φιλοσοφικές μελέτες, μεταφράσεις κ.λπ., που αποδεικνύουν το πολυσχιδές ταλέντο του ποιητή.

 

 

==Επιδράσεις==