Ανθισμένη αμυγδαλιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
αφού έγραψες τόσα ωραία, γιατί να μη δούμε και τους στίχους; |
||
Γραμμή 4:
Οι στίχοι του ποιήματος συγκινούν περισσότερο με τις απλές εικόνες, τα ερωτικά συναισθήματα και την αντίθεση νεότητας – γήρατος σε μια φιλοσοφική σύνθεση. Η δε μουσική του αλλά και η εκτέλεσή του και σε τετραφωνία είχαν ως αποτέλεσμα να αποτελέσει το προσφιλέστερο «μελώδημα» της εποχής και για αρκετές 10ετίες της κάθε συμποτικής συγκέντρωσης ή «μουσικής οικιακής εσπερίδας».
==Οι στίχοι==
Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (δις) <br>
με τα χεράκια της <br>
κι εγέμισ' από άνθη η πλάτη <br>
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της. <br>
Κι εγέμισ' από άνθη... <br>
Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή (δις) <br>
γλυκά τη φίλησα <br>
της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή <br>
κι έτσι της μίλησα: <br>
Της τίναξα όλα τ' άνθη... <br>
Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά (δις) <br>
τι τόσο βιάζεσαι; <br>
Μονάχη της θε να 'ρθει η βαρυχειμωνιά, <br>
δεν το στοχάζεσαι; <br>
Μονάχη της θε να 'ρθει... <br>
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά (δις) <br>
τα παιχνιδάκια σου <br>
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά <br>
και τα γυαλάκια σου. <br>
Σκυφτή γριούλα... <br>
[[Κατηγορία: Ιστορία τραγουδιών]]
| |||