Πολιορκία της Τύρου (332 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 28:
Συνεχίζοντας την πορεία του νότια, ο Αλέξανδρος προσέγγισε την πλούσια και ισχυρή πόλη της Τύρου. Λίγο έξω από την πόλη ο Αλέξανδρος δέχθηκε αντιπροσωπεία από την Τύρο με επικεφαλής τον γιο του Βασιλιά της πόλης. Ο βασιλιάς Αζέμιλκος βρισκόταν στο Αιγαίο με τον στόλο του Αυτοφραδάτη. Οι Τύριοι δήλωσαν μεν υποταγή, αλλά αρνήθηκαν όμως να επιτρέψουν στον Αλέξανδρο να θυσιάσει στο ιερό του Μιλκ Kαρτ, μιας φοινικικής θεότητας που ταυτιζόταν με τον Ηρακλή<ref>Μιλκ Καρτ, κυριολεκτικά ο Βασιλέας της Πόλης, ήταν πολιούχος της Τύρου. Βλ. Lipiński, E. 2001, «Semitic Languages: Outline of a Comparative Grammar», ''Orientalia Lovaniensia analecta'', 80, Peeters Leeuven, 235.</ref>. Ο όρος τους ήταν να μην εισέλθουν οι Μακεδόνες στην πόλη τους, γιατί κάτι τέτοιο δεν επέτρεψαν ούτε στους προηγούμενους κυρίαρχους, τους Πέρσες. Στην πραγματικότητα θυσία στο ιερό του Μιλκ Καρτ στην Παλαίτυρο<ref>Η πρώτη Τύρος ή ''Πάλαι Τύρος'' στην παραλία απέναντι από το νησί στο οποίο χτίστηκε η σημαντική πόλη.</ref> μπορούσε να προσφέρει μόνον ο βασιλέας της Τύρου και η όποια αποδοχή θυσίας του Αλέξανδρου, εμμέσως πλην σαφώς ήταν ''de facto'' αναγνώριση της κυριαρχίας του
Ο Αλέξανδρος κατόπιν αρκετής σκέψεις καθώς οι αξιωματικοί του έδειχναν αρκετά απρόθυμοι, αναζήτησε ειρηνικό συμβιβασμό, ωστόσο οι Τύριοι σκότωσαν τους κήρυκές του και πέταξαν τα πτώματά τους από τα τείχη<ref>Κούρτιος IV. 2.15.</ref>. Τότε αποφάσισε να καταλάβει την πόλη δια της βίας κατά τον Φεβρουάριο του 333, έχοντας ήδη αναλώσει αρκετό χρόνο, η πολιορκία που διήρκεσε μαζί με τις διακοπές περίπου 10 μήνες<ref>Διόδωρος 17. 46.5 και Πλούταρχος ''Αλέξανδρος'', 14. 5.</ref>. Η Νέα Τύρος ήταν κτισμένη πάνω σε νησί μήκους και πλάτους περίπου χιλίων μέτρων και τη χώριζε από τη στεριά ένας πορθμός πλάτους 750 περίπου μέτρων. Αυτόν τον πορθμό αποφάσισε να προσχώσει ο Αλέξανδρος με υλικό από τις οικίες της Παλαίτυρου<ref>[[Διόδωρος ο Σικελιώτης|Διόδωρος]] 17.40.5. και Κούρτιος IV 2.18</ref> και [[κέδρος|κέδρα]] από την [[κοιλάδα Μπεκάα]] και τα [[Αντιλίβανος|Όρη του Αντιλιβάνου]]<ref>Green P. 2008, 347.</ref>.
Παρόλο που οι Τύριοι Σε αυτήν ακριβώς την περίοδο μάλιστα δέχθηκε δεύτερη πρεσβεία του Δαρείου<ref>Ο Αρριανός (2. 25.1) την τοποθετεί κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, ενώ ο Κούρτιος (IV, 5.1) μετά την πολιορκία. Ακόμη πιο μεταγενέστερη της ορίζει ο [[Πλούταρχος]] (''Αλέξανδρος'' 19.7-9) τοποθετώντας τη μετά την επιστροφή του Αλέξανδρου από την Αίγυπτο.</ref>, που υποσχόταν μύρια τάλαντα ως λύτρα της μητέρας του, της συζύγου και των παιδιών του και πρόσθετε ότι ο Δαρείος του παραχωρούσε όλα τα εδάφη από τον [[Ευφράτης|Ευφράτη ποταμό]] ως την ελληνική θάλασσα, παρέχοντάς του για σύζυγο τη θυγατέρα του, με μοναδικό όρο να διατελεί φίλος και σύμμαχός του. Ο Αλέξανδρος έκανε γνωστή την πρόταση στους εταίρους και παραδίδεται πως ο [[Παρμενίων]] του είπε• «Εγώ, αν ήμουν Αλέξανδρος, θα τα έπαιρνα» ο δε Αλέξανδρος απάντησε, «κι εγώ, μα τον Δία, αν ήμουν Παρμενίων». Έγραψε, λοιπόν, προς τον Δαρείο ότι ''«τα χρήματά του δεν τα χρειάζεται, ούτε συμφωνεί να γίνει κύριος τμήματος της επικράτειας αντί ολόκληρης της χώρας και προσκάλεσε τον Δαρείο να έλθει κοντά του, υποσχόμενος κάθε φιλάνθρωπη υποδοχή• διαφορετικά εκείνος ήδη προελαύνει εναντίον του»''.
Γραμμή 34 ⟶ 36 :
Η πολιορκία της Τύρου συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς με διαπλάτυνση της πρόσχωσης την κατασκευή νέων μηχανών, αλλά και τη συγκέντρωση ισχυρού στόλου 250 περίπου πλοίων<ref>Ο Κούρτιος (IV, 3, 11) παραδίδει 190 πλοία, ενώ ο Πλούταρχος περί τα 200 (''Αλέξανδρος'' 14. 5)</ref> στη Σιδώνα από τον ίδιο τον Αλέξανδρο. Τούτος ο στόλος απέκλεισε τα δύο λιμάνια της Τύρου και σταδιακά αφαίρεσε την επαφή των Τυρίων με τη [[θάλασσα]]. Η επόμενη κίνηση ήταν η κατάληψη ή η εκπόρθηση των τειχών, η οποία πραγματοποιήθηκε σε αδύναμο σημείο του νότιου θαλάσσιου τείχους κατόπιν δοκιμαστικών επιθέσεων, τις οποίες διέταξε ο Αλέξανδρος. Η κύρια επίθεση στράφηκε σε αυτό το αδύναμο σημείο, ενώ παράλληλα έγιναν και δευτερεύουσες επιθέσεις στο βόρειο θαλάσσιο τείχος και κατά του τείχους της πρόσχωσης.
==Συνέπειες==
|