Θερμική διάσπαση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: '''Αντιδράσεις θερμικής διάσπασης ονομάζονται οι αντιδράσεις αποσύνθεσης ορισμένων χημικών ένω... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
'''Αντιδράσεις θερμικής διάσπασης ονομάζονται οι αντιδράσεις αποσύνθεσης ορισμένων χημικών ένωσεων με παροχή θερμικής ενέργειας'''.<br />
Το φαινόμενο ονομάζεται και "θερμόλυση" και σ' αυτό ορισμένα σώματα με θέρμανση ή πύρωση χωρίς την παρουσία αέρα (ή αν υπάρχει αέρας αυτός δεν επιδρά στο θερμαινόμενο σώμα) διασπώνται σε δύο ή περισσότερα χημικά στοιχεία ή ενώσεις.
Για παράδειγμα, το ανθρακικό ασβέστιο διασπάται θερμικά προς [[οξείδιο ασβεστίου]] και [[διοξείδιο του άνθρακα]] : CaCO<sub>3</sub> → CaO + CO<sub>2</sub><br />
Μερικές ενώσεις όμως όταν θερμανθούν απλά διασπώνται στα συστατικά τους στοιχεία. Το νερό όταν θερμανθεί στους 2000°C, διασπάται προς υδρογόνο και οξυγόνο : 2H<sub>2</sub>O → 2 H<sub>2</sub> + O<sub>2</sub>.<br />
Μια αποσύνθεση μπορεί να βοηθηθεί και από την παρουσία καταλύτη. Για παράδειγμα, το υπεροξείδιο του υδρογόνου αποσυντίθεται ταχύτατα παρουσία οξειδίου του μαγγανίου : 2H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> → 2 H<sub>2</sub>O + O<sub>2</sub><br />
Αν η θερμική διάσπαση μιας ουσίας είναι ισχυρά εξώθερμη, τότε η ουσία είναι θερμοδυναμικά ασταθής.
Η υψηλή θερμοκρασία μπορεί επίσης να προκαλέσει πολυμερισμό, κατά τον οποίο δημιουργούνται μεν μεγαλύτερα μόρια αλλά η μεγάλη θερμοκρασία μπορεί να διασπάσει τα μικρότερα μόρια προκαλώντας αντιδράσεις πυρόλυσης. <br />
Θεωρητικά, η χημική ένωση με την υψηλότερη θερμοκρασία αποσύνθεσης είναι το [[μονοξείδιο του άνθρακα]] που διασπάται προς άνθρακα και ατομικό οξυγόνο : C≡O → C + O<br>
Μεγάλη θερμοκρασία αποσύνθεσης έχει και το άζωτο : N≡N → 2 N.
==<small>Σημειώσεις</small>==
<references />
| |||