Ποινική προδικασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αν μετά την άσκηση της [[ποινική δίωξη|ποινικής δίωξης]] από τον [[εισαγγελέας|εισαγγελέα]] η υπόθεση δεν είναι ξεκάθαρη, οδηγείται στον [[ανακριτής|ανακριτή]]. Ο [[ανακριτής]] διενεργεί την [[ανάκριση]], ερευνά δηλαδή όλα τα στοιχεία της υπόθεσης (δικογραφία), εξετάζει μάρτυρες, διενεργεί έρευνα αν χρειαστεί (κατ’ οίκον, σε τραπεζικούς λογαριασμούς κλπ.), συλλέγει έγγραφα και γενικά διενεργεί όλες τις αναγκαίες πράξεις για να διαλευκάνει την υπόθεση. Ο [[ανακριτής]] είναι δικαστής (πρωτοδίκης), ο οποίος συνήθως έχει αποσπασθεί από την εκδίκαση υποθέσεων και για ένα χρονικό διάστημα εκτελεί ανακριτικά καθήκοντα. Για κάθε ανακριτική πράξη που τελεί συντάσσει έκθεση που προστίθεται στη δικογραφία. Αφού συλλέξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία καλεί τον κατηγορούμενο σε απολογία. Ο κατηγορούμενος, αφού λάβει γνώση της δικογραφίας, εμφανίζεται ενώπιον του [[ανακριτής|ανακριτή]] και απολογείται. Μετά την απολογία του κατηγορουμένου ο [[ανακριτής]] συντάσσειεπιστρέφει πόρισμα,τη στοδικογραφία οποίοστον εισηγείται την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο (παραπεμπτικό) ή, αν δεν έχουν προκύψει επιβαρυντικά στοιχεία για τον κατηγορούμενο, την παύση της ποινικής δίωξης και την απαλλαγή του κατηγορουμένου (απαλλακτικό)εισαγγελέα. Αν το [[έγκλημα]] δεν είναι ιδιαίτερα βαρύ, ο εισαγγελέας μπορεί να διατάξει αντί για ανάκριση [[προανάκριση]]. Την προανάκριση δημιουργεί [[πταισματιδίκης]] ([[ειρηνοδίκης]]).

Ο νομοθέτης, φοβούμενος ότι ο ανακριτής μπορεί επηρεασμένος από την έρευνα να μην είναι αντικειμενικός στην κρίση του αν τα στοιχεία επαρκούν για την παραπομπή της υπόθεσης σε δίκη, αναθέτει την απόφαση για την περάτωση της ανάκρισης και για το αν θα παραπεμφθεί ο κατηγορούμενος στο ακροατήριο σε άλλους δικαστές., Οστο [[ανακριτήςΔικαστικό Συμβούλιο]]. υποβάλλειΟ τοεισαγγελέας πόρισμά τουεισηγείται στο [[Συμβούλιο Πλημμελειοδικών]] την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο (παραπεμπτική πρόταση) ή, αν δεν έχουν προκύψει επιβαρυντικά στοιχεία για τον κατηγορούμενο, την παύση της ποινικής δίωξης και την απαλλαγή του κατηγορουμένου (απαλλακτική πρόταση). Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποτελείται από έναν Πρόεδρο Πρωτοδικών και δύο Πρωτοδίκες. Παλαιότερα συμμετείχε και ο [[ανακριτής]] (ως ένας από τους τρεις), αλλά πλέον δε συμμετέχει. Στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών κάνειεκτός πρότασηαπό καιτην οπρόταση του [[εισαγγελέας|εισαγγελέα]] και, υποβάλλουν τις απόψεις τους ο κατηγορούμενος και ο [[πολιτικώς ενάγων]] (το θύμα του εγκλήματος), αν υπάρχει. Η διαδικασία ενώπιον του Συμβουλίου είναι γραπτή, δεν υπάρχει δηλαδή δημόσια συνεδρίαση, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφασίζει με βάση τα στοιχεία που έχει αν πρέπει να περατωθεί ή να συνεχιστεί η ανάκριση και αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε το έγκλημα για το οποίο του έχει ασκηθεί η [[ποινική δίωξη]]. Η απόφασή του ονομάζεται [[βούλευμα]]. Αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις, παραπέμπει την υπόθεση να δικαστεί στο ακροατήριο από το αρμόδιο δικαστήριο ([[παραπεμπτικό βούλευμα]]), αν όχι, απαλλάσσει τον κατηγορούμενο και παύει την ποινική δίωξη ([[απαλλακτικό βούλευμα]]).