Συζήτηση:Ελληνικό αλφάβητο/Αρχείο 2: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 80:
«Δεν ασχολούμαι με τα υπόλοιπα παραληρηματικά "επιχειρήματά" σου, είναι ενδεικτικό ότι ούτε τις επαφές Μυκηναίων με Ουγκαρίτ δε γνωρίζεις»
 
Το θέμα είναι ότι δεν ανακάλυψαν οι Μυκηναίοι το αλφάβητο. Το αλφάβητο το ανακάλυψαν οι Έλληνες των σκοτεινών χρόνων. Οι Μυκηναίοι Έλληνες είχαν γραφή παλαιότερη της Ουγκαριτικής, τη Γραμμική Β, που περιελάμβανε και πέντε γράμματα-σύμβολα φωνηέντων. Αν σε αυτό το θέμα υπήρξε κάποια αλληλεπίδραση μεταξύ των Μυκηναίων και των Σημιτών της Ουγκαρίτ, τα φωνήεντα θα πέρασαν από τους Μυκηναίους στους Ουγκαρίτες και όχι αντίστροφα. Όμως τέτοια αλληλεπίδραση δεν φαίνεται να υπήρξε. Ας εξηγήσω όμως τη θέση μου.
 
Οι '''Μυκηναίοι''' είχαν ανάγκη χρήσης φωνηεντικών γραμμάτων γιατί έγραφαν συλλαβικά και στην Ελληνική γλώσσα τα φωνήεντα σχηματίζουν και μόνα τους συλλαβές. και χρειάζονταν γράμματα για να τις γράφουν. Δεν θα μπορούσαν να γράψουν τη γλώσσα τους χωρίς αυτά τα γράμματα. Στη Μυκηναϊκή '''Γραμμική Β''' θα γράφαμε πρώτα ένα γράμμα που θα διαβαζόταν ως η συλλαβή ''κα'', στη συνέχεια ένα γράμμα, διαφορετικό από το πρώτο, που θα διαβαζόταν ως η συλλαβή ''κι'' και τέλος ένα γράμμα που θα διαβαζόταν ως η συλλαβή ''α''. '''Ένα γράμμα για κάθε συλλαβή, σύνολο τρία γράμματα.''' Στη Γραμμική β υπήρχαν σύμβολα για τα φωνήεντα που εχρησιμοποιούντο μόνο όταν τα φωνήεντα σχημάτιζαν μόνα τους ακέραιο συλλαβικό ήχο. Το σύμβολο του συλλαβικού ήχου [α] όμως δεν είχε καμιά σχέση με το σύμβολο του συλλαβικού ήχου [κα].
 
Οι '''Φοίνικες''' δεν είχαν ποτέ γράμματα για φωνήεντα, αν και μάλλον τα γνώρισαν κάποτε από τους Μυκηναίους και αν και έγραφαν επίσης συλλαβές, γιατί στις Σημιτικές γλώσσες τα φωνήεντα δεν σχημάτιζαν μόνα τους συλλαβές και επομένως δεν υπήρχε ανάγκη χρήσης φωνηεντικών γραμμάτων. Το γεγονός της έλλειψης γραμμάτων για τα φωνήεντα καθιστούσε εντελώς ακατάλληλη τη Φοινικική γραφή για τη γραφή της Ελληνικής γλώσσας. Για παράδειγμα με τη Φοινικική γραφή το [α] της τελευταίας συλλαβής της λέξης ''κακία'' δεν θα μπορούσε να δειχθεί. Η λέξη ''κακία'' θα γραφόταν με δύο όμοια γράμματα. Με το πρώτο θα διαβάζαμε τη συλλαβή ''κα'' και με το δεύτερο αν και θα ήταν ίδιο με το πρώτο θα διαβάζαμε τη συλλαβή ''κι''. Δεν θα υπήρχε γράμμα που θα έδειχνε τη συλλαβή ''α''. Και η τετρασύλλαβη λέξη ''διάνοια'' με δύο γράμματα θα γραφόταν ενώ η τρισύλλαβη λέξη ''όμοιο'' θα γραφόταν με ένα γράμμα. Ο αναγνώστης σε κάθε λέξη θα έπρεπε να σκέπτεται μήπως οι συλλαβές είναι περισσότερες από τα γράμματα. Οι Φοίνικες θα έγρασαν τη λέξη ''κακό'' και ίσως και περισσότερες από δέκα ακόμη λέξεις δισύλαβες ή τρισύλλαβες, ακριβώς όπως και τη λέξη ''κακία.'' Για τις λέξεις που δεν περιείχαν φωνηεντικές συλλαβές, δηλαδή για όλες τις δικές τους λέξεις, ''' έγραφαν ένα γράμμα για κάθε συλλαβή.'''
 
Η '''Ουγκαριτική''' γραφή εχρησιμοποιείτο όμως '''και''' για τη γραφή μιας μη Σημιτικής γλώσσας, της '''Χουρριτικής''' γλώσσας της αρχαίας Ανατολίας και επειδή στη Χουρριτική γλώσσα τα φωνήεντα σχημάτιζαν συλλαβές και μόνα τους και επειδή στην Ουγκαριτική γραφή όπως σε όλες τις Σημιτικές γραφές τα γράμματα διαβάζονταν ως συλλαβές ('''για κάθε γράμμα διαβάζαμε μια συλλαβή και για κάθε συλλαβή γράφαμε ένα γράμμα'''), υπήρχαν στην Ουγκαριτική γραφή γράμματα που παρίσταναν φωνήεντα τα οποία εχρησιμοποιούντο όμως μόνον όταν φωνήεντα αποτελούσαν μόνα τους ακέραιο συλλαβικό ήχο. Στην Ουγκαριτική γραφή η λέξη ''κακία'' θα γραφόταν με τρία γράμματα. Με το πρώτο θα διαβάζαμε τη συλλαβή ''κα'', με το δεύτερο που θα ήταν το ίδιο με το πρώτο θα διαβάζαμε τη συλλαβή ''κι'' και με το τρίτο που θα ήταν φωνηεντικό θα διαβάζαμε τη συλλαβή ''α''. Σε όλες τις Σημιτικές γραφές, συλλαβές που σήμερα θα τις ονομάζαμε συλλαβές του τύπου σύμφωνο ή σύμφωνο+φωνήεν οι οποίες διέφεραν μόνο κατά το φωνήεν, γράφονταν με το ίδιο γράμμα γεγονός που δημιουργούσε δυσκολίες κατά την ανάγνωση. Η λέξη ΚΑΚΟ θα γραφόταν με τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης ''κακία'' που ήταν όμοια μεταξύ τους. '''Ένα γράμμα για κάθε συλλαβή'''. Ο αναγνώστης δεν μπορούσε να ξέρει αν με τα δύο όμοια γράμματα θα έπρεπε να διαβάσει τη λέξη ΚΑΚΟ ή τη λέξη ΚΟΚΑ ή ακόμη κάποια από τις λέξεις ΚΟΚΟ, ΚΑΚΑ, ΚΙΚΟ, ΚΑΚΗ, ΚΟΥΚΙ, ΚΕΚΕ, ΚΟΥΚΟ, ΚΟΥΚΑ και άλλες, αφού όλες αυτές οι λέξεις γράφονταν ακριβώς όπως η λέξη ΚΑΚΟ. Και είναι φανερό ότι όλες οι λέξεις παρουσίαζαν δυσκολία ανάγνωσης και ότι οι άγνωστες λέξεις ήταν αδύνατο να διαβαστούν.
<br />
 
Στην '''Ελληνική Κυπριακή''' συλλαβική γραφή η λέξη ''κακία'' θα γραφόταν επίσης με τρία αλλά διαφορετικά μεταξύ τους γράμματα, '''ένα για κάθε συλλαβή.''' Κατά την ανάγνωση το γράμμα που παριστάνει τη συλλαβή κα θα μπορούσε να διαβαστεί είτε [κα] είτε [γα] είτε [χα], αφού οι τρεις αυτοί συλλαβικοί ήχοι που αποτελούνται από ουρανικά σύμφωνα και το ίδιο φωνήεν γράφονταν με το ίδιο γράμμα. Ανάλογα το γράμμα που παρίστανε τη συλλαβή ''κι'' θα μπορούσε να διαβαστεί είτε [κι] είτε [γι] είτε [χι]. Ότι γινόταν με τις συλλαβές του τύπου σύμφωνο + φωνήεν που περιελάμβαναν ένα από τα σύμφωνα [κ], [γ], [χ] και που συμβολίζονταν με το ίδιο γράμμα αν περιελάμβαναν το ίδιο φωνήεν, γινόταν και με τις συλλαβές που περιελάμβαναν ένα από τα σύμφωνα [π], [β], [φ] . Παριστάνονταν με το ίδιο γράμμα αν περιελάμβαναν το ίδιο φωνήεν. Και το ίδιο γινόταν με συλλαβές του ίδιου τύπου που περιελάμβαναν ένα από τα σύμφωνα [τ], [δ], [θ]. Αυτά συνοψίζονται στη φράση «''Στην Ελληνική Κυπριακή συλλαβική γραφή δεν υπήρχε διάκριση άηχων, ηχηρών και δασέων συμφώνων''». <br />
Η τεχνική αυτή κατάταξης των συλλαβών σε ηχητικά παρόμοιες που συμβολίζονταν με το ίδιο γράμμα ήταν πιο σύνθετη και πιο επεξεργασμένη από την τεχνική που είχε υιοθετηθεί από Αιγυπτιακό πρότυπο στις Σημιτικές γραφές και εισήγαγε σημαντικά μικρότερου βαθμού αμφιβολία κατά την ανάγνωση σε σχέση πάντα με το βαθμό αμφιβολίας που εδημιουργείτο κατά την ανάγνωση των Σημιτικών γραφών. <br />
Η Ελληνική κυπριακήΚυπριακή συλλαβική γραφή γραφόταν με 56 γράμματα, ενώ η Ουγκαριτική με 30 . Η Ουγκαριτική γραφή δεν ήταν γνωστή στους Έλληνες των σκοτεινών χρόνων. Ο επινοητής του αλφαβήτου ήταν χρήστης της Ελληνικής Κυπριακής συλλαβικής γραφής (Roger D. Woodard).<br />
Στην '''αλφαβητική''' γραφή η χρήση γραμμάτων για τα φωνήεντα είναι απολύτως απαραίτητη σε όλες ανεξαιρέτως τις γλώσσες. Η ανακάλυψη του αλφαβήτου είναι η ανακάλυψη του συνόλου των απλών ατομικών ήχων από τους οποίους συντίθενται οι συλλαβές και η απόδοση γράμματος συμβόλου σε κάθε έναν από αυτούς. Στην αλφαβητική γραφή οι συλλαβές γράφονται με τα γράμματα που δείχνουν τους ήχους από τους οποίους οι συλλαβές αποτελούνται. Τα γράμματα κάθε συλλαβής τα γράφουμε με τη σειρά εκφοράς των ήχων που παριστάνουν. '''Οι συλλαβές όμως σε όλες ανεξαιρέτως τις γλώσσες αποτελούντα εν γένει και από συμφωνικούς και από φωνηεντικούς ήχους και επομένως στις αλφαβητικές γραφές είναι απαραίτητη η χρήση και συμφωνικών και φωνηεντικών γραμμάτων.''' <br />
Για να το πω διαφορετικά, αν οι Φοίνικες για παράδειγμα είχαν ανακαλύψει τα σύμφωνα ως ιδιαίτερους ήχους που αποτελούν μέρος του ήχου των συλλαβών, '''θα είχαν ανακαλύψει και τα φωνήεντα ως μέρος του ήχου των συλλαβών και φυσικά θα είχαν προβλέψει γράμματα και για τα σύμφωνα και για τα φωνήεντα.''' Θα χρειάζονταν όσα γράμματα ήδη χρησιμοποιούσαν και το πολύ πέντε ακόμη γράμματα για να αποδώσουν γραπτά όλους τους απλούς ήχους της γλώσσας τους, είτε συμφωνικούς είτε φωνηεντικούς.
<br />
 
Πρέπει να διευκρινίσω ότι η χρήση φωνηέντων σε προαλφαβητικές γραφές δεν τις καθιστά αλφαβητικές. Στην '''αλφαβητική''' γραφή για να γράψουμε τη λέξη ''κακία'' γράφουμε ένα γράμμα για κάθε φθόγγο της συλλαβής ''κα'' δύο γράμματα για όλη τη συλλαβή, ένα γράμμα για κάθε φθόγγο της συλλαβής ''κι'' δύο γράμματα και για αυτήν τη συλλαβή και ένα γράμμα για κάθε φθόγγο της συλλαβής ''α'' ένα γράμμα γι αυτήν τη συλλαβή. Σύνολο πέντε γράμματα. Και κατά την ανάγνωση με τα δύο πρώτα γράμματα διαβάζουμε τη συλλαβή ''κα'' με τα δύο επόμενα τη συλλαβή ''κι'' και με το πέμπτο τη συλλαβή ''α''. '''Κατά την ανάγνωση η αναγνώριση των γλωσσικών ήχων είναι και αυτόματη και ακριβής και κατά τη γραφή επιτυγχάνεται με τη χρήση πολύ λίγων γραμμάτων και με πολύ απλό τρόπο η ακριβής απόδοση οποιουδήποτε γλωσσικού ήχου.'''
<br />
Στην Ουγκαριτική γραφή έχουμε πει, γράφουμε συνολικά τρία γράμματα, ένα για κάθε συλλαβή. Κατά την ανάγνωση θα πρέπει να διαβάσουμε τη συλλαβή ''κα'' για το πρώτο γράμμα, τη συλλαβή ''κι'' για το δεύτερο γράμμα αν και θα είναι ίδιο με το πρώτο, και τη συλλαβή α για το τρίτο γράμμα. Αν έγραφαν αλφαβητικά θα έγραφαν τους απλούς ήχους από τους οποίους αποτελούνται οι συλλαβές και θα έγραφαν τη λέξη ''κακία'' με πέντε γράμματα. Αυτό θα συνέβαινε αν τα γράμματά τους παρίσταναν σύμφωνα και φωνήεντα και όχι συλλαβές. Τα γράμματα τα είχαν.
 
Στην '''Ουγκαριτική''' γραφή έχουμε πει, γράφουμε συνολικά τρία γράμματα, '''ένα για κάθε συλλαβή''' όπως θα γράφαμε σε ένα τυπικά συλλαβικό σύστημα γραφής. Κατά την ανάγνωση θα πρέπει να διαβάσουμε τη συλλαβή ''κα'' για το πρώτο γράμμα, τη συλλαβή ''κι'' για το δεύτερο γράμμα αν και θα είναι ίδιο με το πρώτο, και τη συλλαβή α για το τρίτο γράμμα. '''Αν έγραφαν αλφαβητικά θα έγραφαν τους απλούς ήχους από τους οποίους αποτελούνται οι συλλαβές και θα έγραφαν τη λέξη ''κακία'' με πέντε γράμματα. Αυτό θα συνέβαινε αν τα γράμματά τους παρίσταναν σύμφωνα και φωνήεντα και όχι συλλαβές. Τα γράμματα τα είχαν.'''
Στην '''Ελληνική Κυπριακή''' συλλαβική γραφή η λέξη θα γραφόταν επίσης με τρία αλλά διαφορετικά μεταξύ τους γράμματα, ένα για κάθε συλλαβή. Κατά την ανάγνωση η αναγνώριση των γλωσσικών ήχων θα ήταν λιγότερο αμφίβολη από ότι στην περίπτωση της Ουγκαριτικής. <br />
Η Ελληνική κυπριακή συλλαβική γραφή γραφόταν με 56 γράμματα, ενώ η Ουγκαριτική με 30 . Η Ουγκαριτική γραφή δεν ήταν γνωστή στους Έλληνες των σκοτεινών χρόνων.
 
Εδώ ας κάνουμε μια παρέκβαση. Είναι εσφαλμένη η άποψη ότι το επίτευγμα των Ελλήνων ήταν ότι αφού πήραν τα γράμματα για τα σύμφωνα από τους Φοίνικες προνόησαν γράμματα και για τα φωνήεντα. Αν χρησιμοποιούσαν τα γράμματα κατά το σημιτικό τρόπο και απλά πρόσθεταν και γράμματα για φωνήεντα η γραφή τους θα ήταν ίδια με την Ουγκαριτική γραφή. Μόνο τα σχήματα των γραμμάτων θα ήταν διαφορετικά. <br />
Το επίτευγμα των Ελλήνων ήταν ότι ανακάλυψαν ότι οι συλλαβικοί ήχοι είναι εν γένει σύνθετοι ήχοι και κατέγραψαν όλους τους απλούς ήχους από τους οποίους σχηματίζονται ανακαλύπτοντας έτσι το αλφάβητο των γλωσσικών ήχων. Η ανακάλυψη της ατομικής δομής των γλωσσικών ήχων έδωσε στους Έλληνες την ιδέα για την ατομική δομή της ύλης έχει γράψει ο Eric A. Havelock.<br />
Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν γράμματα για να καταγράψουν και να παραστήσουν όλους αυτούς τους απλούς ήχους που ανακάλυψαν και στη συνέχεια έγραψαν κάθε συλλαβή ως σύνθετο εν γένει ήχο, με τα γράμματα που παρίσταναν τους ήχους από τους οποίους κάθε συλλαβή αποτελείτο, δημιουργώντας έτσι την αλφαβητική γραφή. <br />
'''Η ανακάλυψη του αλφαβήτου και η δημιουργία της αλφαβητικής γραφής από τους Έλληνες αποτελεί σημείο ασυνέχειας στην ιστορία της εξέλιξης των συστημάτων γραφής και συνιστά κατά τον Havelock γεγονός τόσο εξαιρετικής σπουδαιότητας ώστε επιβάλει το διαχωρισμό των πολιτισμών σε προ-ελληνικούς και μετα-ελληνικούς.''' [[Ειδικό:Συνεισφορές/62.103.215.192|62.103.215.192]] 09:34, 10 Ιουλίου 2009 (UTC) '''Γιάννης'''
Επιστροφή στη σελίδα "Ελληνικό αλφάβητο/Αρχείο 2".