Η '''Οριάνα Φαλάτσι''' ή '''Φαλλάτσι''' (Oriana Fallaci: [[Φλωρεντία]], [[29 Ιουνίου]] [[1929]] – [[Φλωρεντία]], [[15 Σεπτεμβρίου]] [[2006]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλίδα]] [[δημοσιογραφία|δημοσιογράφος]], πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας, γνωστή για την σχέση της με τον [[Αλέκος Παναγούλης|Αλέκο Παναγούλη]], τις καυστικές συνεντεύξεις της με διάφορα πρόσωπα της παγκοσμίου πολιτικής σκηνής κατά την δεκαετία του [[1970]], αλλά και για την αμφιλεγόμενη μεταστροφή της προς τα δεξιά και τοτις αντιμουσουλμανικόαντιμουσουλμανικές της μένοςαπόψεις μετά τα γεγονότα[[Επιθέσεις της [[1111ης Σεπτεμβρίου 2001|τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου]][[2001]].
Γνωστά έργα της είναι το ''Ένας άνδρας άντρας: μια ιστορία'', στο οποίο αναφέρεται στη σχέση της με τον [[Αλέκος Παναγούλης|Αλέκο Παναγούλη]], το ''Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ'', το ''Η οργή και η περηφάνια'' και το ''Ινσαλλάχ''. Το πιο επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της, ''The Rage and The Pride'', που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το μίσος εναντίον των [[ισλάμ|μουσουλμάνων]]. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο [[Μανχάταν]], τη δεύτερη πατρίδα της όπως αποκαλούσε. Για πολλά χρόνια ζούσε γνωρίζοντας οτι έχει καρκίνο στο στήθος απο τον οποίο και πέθανε τέλικάτελικά. Απο καρκίνο είχε πεθάνει και η μητέρα της κατα την περίοδο που η Φαλάτσι έπνιγε το πένθος της για τον άντρα της ζωής της, Α. Παναγούλη, γράφοντας το βιβλίο ''Ένας Άντρας''.
Η προσωπική της ζωή παρέμεινε στάσιμη, καθότι μετά το χαμό του σύντρόφουσυντρόφου της, όπως αποκαλούσε τον Αλέκο Παναγούλη, δεκαθως κατόρθωσεδεν να κάνει κάποια σοβαρή σχε΄ση και να δημιουργήσειδημιούργησε δική της οικογένεια. Πιστή της φίλη για αρκετά χρόνια υπήρξε η [[Ιζαμπέλα ΡοσελίνιΡοσσελίνι]].
