Συγκολλητική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ εκφραστικό
Γραμμή 16:
Ο όρος ''Συγκολλητική'' μερικές φορές χρησιμοποιείται ως συνώνυμο για την ''Συνθετική γλώσσα'', αν και τεχνικά δεν είναι. Όταν χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο, η λέξη οριοθετεί τις ''συγχωνευτικές γλώσσες'' ή ''πτωτικές γλώσσες'' εν γένει. Η διάκριση μεταξύ μιας συγκολλητικής και μιας συγχωνευτικής γλώσσας δεν είναι πολλές φορές σαφής. Επιπλέον, κάποιος θα μπορούσε να τις σκεφτεί ως τα δύο άκρα ενός συνεχούς, με τις διάφορες γλώσσες να κατευθύνονται πότε προς το ένα άκρο και πότε προς το άλλο. Στην πραγματικότητα, μια συνθετική γλώσσα μπορεί να παρουσιάζει συγκολλητικά χαρακτηριστικά στο διευρυμένο λεξιλόγιό της αλλά όχι στο σύστημα των πτώσεων: για παράδειγμα αναφέρουμε την [[Γερμανική γλώσσα|Γερμανική]] και την [[Ολλανδική γλώσσα|Ολλανδική]].
 
Οι συγκολλητικές γλώσσες τείνουν να έχουν έναν υψηλό βαθμό από προσφύματα/μορφήματα ανά λέξη, και να είναι πολύ ομαλές{{Fact|date=January 2008}}. Για παράδειγμα, η [[Ιαπωνική γλώσσα|Ιαπωνική]] έχει μόνο δύο ''ανώμαλα ρήματα'' (και όχι ''πολύ '' ανώμαλα), [[Λουγκάντα γλώσσα|Λουγκάντα]] έχει μόνο ένα (ή δύο, στον βαθμό που εξαρτάται από το πως ορίζουμε το 'ανώμαλο'), η [[Τουρκική γλώσσα|Τουρκική]] έχει μόνο ένα και στην [[Κέτσουα γλώσσα|Κέτσουα]] όλα τα ρήματα είναι ομαλά. Η [[Γεωργιανή γλώσσα|Γεωργιανή]] είναι μια εξαίρεση. Όχι μόνο είναι σε υπέρ το δέον συγκολλητική (μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα μέχρι 8 μορφήματα ανά λέξη), αλλά υπάρχει επίσης ένας σημαντικός αριθμός ανώμαλων ρημάτων, που διαφέρουν ως προς τον βαθμό μη ομαλότητάς τους.
 
== Παραδείγματα συγκολλητικών γλωσσών ==