Αντιστράτηγος (ρωμαϊκή εποχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Στη [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία]], '''αντιστράτηγος''' ([[λατινικά]]: propraetor, απαντάται και ως ''αντιπραίτορας'') ονομαζόταν ο κυβερνήτης μιας [[Επαρχία (ρωμαϊκή εποχή)|επαρχίας]] ([[Έπαρχος (ρωμαϊκή εποχή)|έπαρχος]]), εάν αμέσως πριν την τοποθέτησή του είχε υπηρετήσει ως [[πραίτορας]] στην [[πόλη]] της [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμης]]. Αρμόδιο όργανο για το διορισμό του ήταν η [[Σύγκλητος]] με τη σύμφωνη γνώμη των λαϊκών συνελεύσεων. Η θητεία του ήταν ενιαύσια αλλά μπορούσε να παραταθεί.
 
Σε αντίθεση με τη σημερινή έννοια του όρου, η οποία είναι αυστηρά [[Στρατός|στρατιωτική]] και δηλώνει τον ιεραρχικά κατώτερο του [[Στρατηγός|στρατηγού]], στην αρχαία Ρώμη ήταν μικτή και σήμαινε ''αυτόν που έληξε η θητεία του ως πραίτοραστρατηγού (στρατηγούπραίτορα) της Ρώμης και στελνόταν με αντίστοιχες εξουσίες στην επαρχία''. Οι βασικές αρμοδιότητές του ήταν τρεις, όπως κάθε επάρχου: διαχείριση των [[Οικονομία|οικονομικών]], άσκηση της [[Δικαιοσύνη|δικαιοσύνης]] και διοίκηση της τοπικής [[Λεγεώνα|λεγεώνας]]. Συνήθως οι αντιστράτηγοι στέλνονταν σε ειρηνικές επαρχίες, σε αντίθεση με τους [[Ανθύπατος|ανθυπάτους]] που διορίζονταν στις πιο ταραγμένες.
 
Κατά την [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|αυτοκρατορική περίοδο]] οι πολύ σημαντικές επαρχίες χαρακτηρίσθηκαν ''αυτοκρατορικές'' και δημιουργήθηκε γι' αυτές ένα νέο είδος αντιστρατήγου, ο «λεγάτος αντιστράτηγος» (legatus propraetor). Η βασική διαφορά του από τους προηγούμενους αντιστρατήγους ήταν ότι (α) διοριζόταν από τον αυτοκράτορα αντί της Συγκλήτου, (β) προερχόταν από τους [[Λεγάτος|λεγάτους]], (γ) δεν ήταν απερχόμενος πραίτορας. Επίσης ο λεγάτος αντιστράτηγος ήταν μόνο ντε φάκτο έπαρχος - τον επίσημο τίτλο του κυβερνήτη της επαρχίας κρατούσε ο αυτοκράτορας.