Σεκταρισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Papyrus (συζήτηση | συνεισφορές)
αναφέρονται τώρα και οι άλλες σέκτες
Papyrus (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Αν και όλες οι σέκτες παρουσιάζονται να μονοπωλούν το ενδιαφέρον και την καθοδήγηση του Θεού, όπως και την κατοχή της αλήθειας σε σχέση με τις επικρατούσες εκκλησίες επειδή ισχυρίζονται ότι εγκατέλειψαν τις αρχές τους <ref>'''''Dictionary of Christianity in America''''', InterVarsity Press, 1990, λήμμα: '''"Sect"''': ''they seek to reassert authentic religious principles which they claim have been abandoned or compromised.''<br>'''''Harper's Bible dictionary''''', San Francisco: Harper & Row, 1985, λήμμα: '''"Sect"''': ''a sociological category usually referring to a religious group protesting against a parent body''<br>'''''Nelson's new Christian dictionary''''', Thomas Nelson Pubs, 2001, λήμμα: '''"Sect"''': ''follow a special set of teachings or practices and reject the mainstream or traditional church.''</ref>, για όσους βρίσκονται εκτός της επιρροής αυτών των ομάδων θεωρείται δυνατόν να προσδιοριστεί η αρχή τους και να ερμηνευτεί η παρουσία τους με πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια<ref>'''''Sacred Companies: Organizational Aspects of Religion and Religious Aspects of Organizations''''', Oxford University Press, 1998, κεφ. 5, ''"Identifying Characteristics of "Religious" Organizations"''</ref>.
 
Οι σέκτες, συχνά προσδιορίζονται νομικά ως οργανώσεις και ενώ κάποιες από αυτές αν και ισχυρίζονται ότι αποτελούν "θρησκεία", συχνά αμφισβητούνται<ref>Στη Γαλλία, ακραία φαινόμενα όπως οι μαζικές αυτοκτονίες των μελών του Τάγματος του Ηλιακού Ναού στο Βέλγιο το 1994 οδήγησαν σε αυξημένη επαγρύπνηση όσον αφορά 173 θρησκευτικές ομάδες οι οποίες προσδιορίστηκαν ως "αιρέσεις" (Gest/Guyard Report). Μεταξύ αυτών περιλήφθηκαν οι [[Σαϊεντολογία|Σαϊεντολόγοι]], οι [[Μάρτυρες του Ιεχωβά]] και η [[Opus Dei]].<br>Αυτό είχε ως συνέπεια να αντιδράσουν δημόσια ακόμη και με έννομα μέσα κάποιες από αυτές τις θρησκευτικές ομάδες. Για παράδειγμα, στο επίσημο περιοδικό της Καθολικής Εκκλησίας «''SNOP''», ο αιδεσιμότατος Ζαν Βερνέτ (τ. 1086, 15/1/01) αντιτίθεται στην πρόταση νόμου που προβλέπει ένα ιδιώνυμο αδίκημα για ορισμένες αιρέσεις και υποστηρίζει ότι αρκεί το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των παράνομων πράξεων που διαπράττονται από ορισμένα μέλη αιρέσεων. Μάλιστα, ο καθολικός ιερωμένος εξέφρασε το φόβο ότι "ορισμένοι επιθυμούν να μετατρέψουν τον αντιαιρετικό αγώνα σε αντιεκκλησιαστικό αγώνα".<br>Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, το τρίτο σε μέγεθος θρήσκευμα στη Γαλλία, κατέφυγαν στο [[Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων]] καθώς μέσω αυτού του προσδιορισμού θα αποτελούσαν θύματα μισαλλόδοξης συμπεριφοράς και θα εξέπιπταν του δικιαώματος της μη φορολόγησης των συνεισφορών από τα μέλη τους. Το Δικαστήριο '''απέρριψε στο σύνολό της''' (''inadmissible in its entirety'') '''την προσφυγή''' τους καθώς δεν θεώρησε ότι θίγονται με άμεσο τρόπο τα συμφέροντά τους αλλά και πρότεινε την μελλοντική εξέταση κατά περίπτωση όταν θα προκύψουν πιθανές μισαλλόδοξες συμπεριφορές.<br>Αυτό σημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαίωσε την επιλογή της Γαλλίας να συμπεριλάβει και να δημοσιοποιήσει κατάλογο επικίνδυνων σεκτών και απέρριψε αιτιάσεις των "Μαρτύρων του ιεχωβά" που ξεκίνησαν [http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=671525&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=1132746FF1FE2A468ACCBCD1763D4D8149 τη δίκη], όπως και των υπολοίπων σεκτών, σχετικά με:
* συγκρότηση διυπουργικού παρατηρητηρίου Σεκτών
* ενημερωτικά δημοσιεύματα ενάντια στην οργάνωση αυτή