Ματιέ Κερεκού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ματιέ Κερέκου''' (Mathieu Kérékou), γνωστός επίσης ως '''Αχμέτ Κερέκου''' είναι πολιτικός από το [[Μπενίν]], Πρόεδρος της χώρας από το 1972 ως το 1991 και από το 1996 ως το 2006. Κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό [[πραξικόπημα]] και κυβέρνησε τη χώρα του επί 17 χρόνια, προσηλωμένος τις πρώτες δεκαετίες στη μαρξιστική ιδεολογία. Το 1990 του αφαιρέθηκαν οι εξουσίες με απόφαση της Εθνικής Συνδιάσκεψης και την επόμενη χρονιά ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές. Επανήλθε στην εξουσία το [[1996]] και επανεξελέγη σε αμφιλεγόμενες εκλογές, το [[2001]].

 

Γεννήθηκε στην Κουάρφαμ στα βορειοδυτικά της χώρας, στις [[2 Σεπτεμβρίου]] του [[1933]]<ref name="Pouvoir">[http://www.irinnews.org/Report.aspx?ReportId=69248 "Après 29 ans de pouvoir, le Président Kérékou tire sa révérence"], IRIN, 6 Απριλίου 2006.</ref>, σε μία περιοχή όπου το [[βουντού]] είναι κύρια θρησκεία.

 

 

Ασπάστηκε το [[Ισλάμ]] στις [[28 Σεπτεμβρίου]] του 1980, κατά την επίσκεψή του στη [[Λιβύη]] (και έλαβε το όνομα Αχμέτ), στη συνέχεια όμως αρνήθηκε την ισλαμική θρησκεία<ref>[http://www.rulers.org/indexk2.html#kerek Rulers.org-Βιογραφία].</ref> (επιστρέφοντας στο όνομα Ματιέ) και σήμερα είναι Χριστιανός Ευαγγελικός . Έλαβε το προσωνύμιο «χαμαιλέων» για τις εύκολες αλλαγές του στο θρήσκευμα.

 

 

 

Με την υιοθέτηση του [[μαρξισμός|μαρξισμού]], ο Κερέκου θέλησε να λάβει την υποστήριξη των αριστεριστών της χώρας<ref >Chris Allen, "'Goodbye to All That': The Short and Sad Story of Socialism in Benin", in ''Marxism's Retreat from Africa'', ed. Arnold Hughes.</ref>

 

 

Τα μέτρα που είχε λάβει η κυβέρνησή του δεν απέδωσαν στην οικονομία. Η κρίση επιδεινώθηκε και ο ίδιος κινήθηκε σε πολιτική λιτότητας. Επίσης, δέχτηκε να συνεργαστεί με το [[Διεθνές Νομισματικό Ταμείο]] στα πλαίσια προγράμματος για την αναδόμηση της οικονομίας και προέβη στη λήψη νέων οικονομικών μέτρων, με σημαντικότερα την πολιτική λιτότητας και τη δραστική μείωση των κρατικών δαπανών. Τα νέα μέτρα προκάλεσαν μεγαλύτερες αντιδράσεις. Τον Ιανουάριο του [[1989]] ξεκίνησε απεργία από φοιτητές και σύντομα το απεργιακό κύμα επεκτάθηκε και σε άλλες κοινωνικές τάξεις.

== Αλλαγή του πολιτεύματος ==

 

Τον Αύγουστο του 1989 ο Κερέκου εξελέγη Πρόεδρος από την Εθνοσυνέλευση και το Δεκέμβριο του ιδίου έτους εγκαταλείφθηκε ο μαρξισμός ως ιδεολογία του κράτους.<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=950DE7DC163DF93AA35751C1A96F948260&n=Top%2fNews%2fWorld%2fCountries%20and%20Territories%2fBenin "Upheaval in the East; Benin, Too, Gives Up Marxism for Reforms"], Reuters (''The New York Times''), 9 Δεκεμβρίου 1989.</ref> Το Φεβρουάριο του 1990 διεξήχθη εθνική συνδιάσκεψη, που αντιτάχθηκε στον Κερέκου, ο οποίος έκανε λόγο για πολιτικό πραξικόπημα. Στη μεταβατική περίοδο που ακολούθησε, ο Κερέκου παρέμεινε πρόεδρος, με μειωμένες όμως εξουσίες.<ref>Lisa Beyer, [http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,970130,00.html "Africa Continental Shift"], ''TIME'', 21 Μαΐου 1990.</ref> Το Μάρτιο του [[1990]] ανέλαβε προσωρινός πρωθυπουργός ο [[Νισεφόρ Σογκλό]], οικονομολόγος και συνεργάτης της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το Δεκέμβριο εγκρίθηκε σε [[δημοψήφισμα]] το [[Σύνταγμα]] που είχε νωρίτερα συνταχθεί. Στις πρώτες πολυκομματικές εκλογές, το 1991, ο Κερέκου ηττήθηκε, λαμβάνοντας μόλις 32% των ψήφων στο δεύτερο γύρο<ref name="Elections">[http://africanelections.tripod.com/bj.html Elections in Benin], African Elections Database.</ref>. Νέος Πρόεδρος έγινε ο Νισεφόρ Σογκλό και ο Κερέκου έγινε ο πρώτος Αφρικανός Πρόεδρος που έχασε την εξουσία του με δημοκρατικές εκλογές<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9D0CEED7173EF935A15750C0A967958260&n=Top%2fNews%2fWorld%2fCountries%20and%20Territories%2fBenin "Official Result in Benin Vote Shows Big Loss for Kerekou"], Associated Press (''The New York Times''), 26 Μαρτίου 1991.</ref>

 

Στις εκλογές του Μαρτίου του [[1996]] ο Κερέκου κατήλθε ξανά ως υποψήφιος και έλαβε περισσότερες ψήφους από τον Σογκλό. Στο δεύτερο γύρο αναδείχθηκε νικητής με 52,5% των ψήφων, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι τον ίδιο είχαν υποστηρίξει και ο 3ος και 4ος του πρώτου γύρου, [[Αντριέν Ουνγκμπετζί]] και [[Μπρούνο Αμουσού]], αντίστοιχα. Ο Κερέκου υποστηρίχθηκε σθεναρά από ψηφοφόρους προερχόμενους από το Βορρά<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C01EEDD1F39F935A35750C0A960958260 "World News Briefs; Benin Presidential Vote Heads for a Runoff"], ''The New York Times'', 6 Μαρτίου 1996.</ref> αλλά βελτίωσε τις επιδόσεις του και στο Νότο. Το Συνταγματικό Δικαστήριο επικύρωσε τα αποτελέσματα και δε δέχτηκε την έφεση του αντιπάλου του, Σογκλό, ο οποίος επικαλέστηκε νοθεία.<ref>[http://www.britannica.com/eb/article-9113740 Benin, Year in Review: 1996], Britannica.com.</ref> Κατά την ορκωμοσία του, ο Κερέκου παρέλειψε μία αναφορά στα πνεύματα των προγόνων του Μπενίν, εξαιτίας της χριστιανικής του πίστης. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να ξαναπεί τον όρκο με αναφορά στα πνεύματα.<ref>Yale Richmond, Phyllis Gestrin, ''Into Africa: Intercultural Insights'' (1998), page 36.</ref>

 

 

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνεχούς θητείας του στο προεδρικό αξίωμα, ο Κερέκου ακολούθησε γενικά φιλελεύθερη πολιτική. Την ίδια περίοδο το Μπενίν πήρε για πρώτη φορά μέρος σε διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές σε άλλα αφρικανικά κράτη. Με βάση το [[Σύνταγμα]] ο Κερέκου δεν μπορούσε να διεκδικήσει και νέα προεδρική θητεία το 2006, καθώς ήταν μεγαλύτερος από το ηλικιακό όριο που είχε τεθεί (τα 70 έτη). Ήδη από τον Ιούλιο του [[2005]] ο Κερέκου δήλωσε ότι θα αποσυρόταν και δε θα τροποποιούσε το Σύνταγμα για να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία.<ref>[http://www.irinnews.org/Report.aspx?ReportId=55408 "Kerekou says will retire next year, will not change constitution to stay in power"], IRIN, 12 Ιουλίου 2005.</ref> Οι φήμες έλεγαν, όμως, ότι ο ίδιος σκόπευε να αλλάξει το Σύνταγμα αλλά συνάντησε έντονες αντιθέσεις και υποχώρησε.<ref>Ali Idrissou-Toure, [http://www.speroforum.com/site/article.asp?id=1723 "Africa's big men cling to power"], Spero News, 18 Ιουλίου 2005.</ref>

 

 

{{reflist|4}}

 

[[it:Mathieu Kérékou]]

[[ja:マチュー・ケレク]]

[[nl:Mathieu Kérékou]]

[[nn:Mathieu Kérékou]]