Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1164]] με τον Ραυμόνδο[[Ραϋμόνδος Γ' της Τρίπολης|Ραϋμόνδο Γ' της Τρίπολης]] βάδισαν να υπερασπίσουν την [[Χαρίμ]], που πολιορκείτο από τον [[Νουραντίν]], με τραγικά αποτελέσματα αφού και οι δύο ηττήθηκαν και αιχμαλωτίστηκαν από τον Νουραντίν. Ο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]] [[Αμαλρίκ Α' της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ Α']] και ο γαμπρός του Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Μανουήλ Α'|Μανουήλ Α' Κομνηνός]] που είχε παντρευτεί την αδελφή του Μαρία τον ελευθέρωσαν έναντι του υψηλού ποσού των 150.000 δηναρίων. Ο Βοϊμόνδος επισκέφτηκε την [[Κωνσταντινούπολη]], δήλωσε την υποταγή του στον Μανουήλ και υποσχέθηκε την εγκατάσταση Έλληνα πατριάρχη στην [[Αντιόχεια]], του Αθανασίου ΑΒ', κάτι που έφερε την έντονη αντίδραση του Λατίνου πατριάρχη Εμερί[[Έμερι τουτης Λιμόζ]].

Το [[1166]] ο μέλλων Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Α'|Ανδρόνικος Α' Κομνηνός]] διοικητής τότε της [[Κιλικία|Κιλικίας]] έφτασε στην [[Αντιόχεια]] και γοητευμένος από την ομορφιά της αδελφής του πρίγκηπα, [[Φιλίππη της Αντιόχειας|Φιλίππης]], ήθελε να την παντρευτεί. Λόγω του ότι μια άλλη της αδελφή είχε παντρευτεί τον Βυζαντινό αυτοκράτορα ξάδελφο του Ανδρόνικου, οι Βοϊμόνδος και Μανουήλ αρνήθηκαν λόγω των προβλημάτων που θα δημιουργούσε ο γάμος με την εκκλησία. Ο Βοϊμόνδος επιτέθηκε στην [[Αρμενία]] ([[1172]]) λόγω συμμαχίας της με τον Νουραντίν. Αργότερα, μαζί με τον Ραυμόνδο Γ' και τον [[Φίλιππος της Φλάνδρας|Φίλιππο, κόμη της Φλάνδρας]], που είχε έρθει για προσκύνημα, πολιόρκησαν την Χαρίμ χωρίς αποτέλεσμα κι εγκατέλειψαν την πολιορκία ([[1177]]). Οι Βοϊμόνδος και ΡαυμόνδοςΡαϊμόνδος θέλησαν να κάνουν επέμβαση στο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασίλειο των Ιεροσολύμων]] ([[1180]]), την εποχή που κυβερνούσε ο [[λέπρα|λεπρός]] βασιλιάς [[Βαλδουίνος Δ' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ']], ο οποίος επρόκειτο λόγω της ασθένειας του να πεθάνει πρόωρα χωρίς διαδόχους. Ο θρόνος θα πήγαινε στον σύζυγο της αδελφής του [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας]], όπουη οποία μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της, [[Γουλιέλμος ο Μομφερατικός|Γουλιέλμου του Μομφερράτου]], αναζητούσε νέανέο σύζυγο ώστε να διαδεχτεί και τον θρόνο. Οι Βοϊμόνδος και Ραυμόνδος σαν ξαδέλφια του Βαλδουίνου και της Σιβύλλης αναζητούσαν να την παντρέψουν με τον υποτελή τους, [[Βαλδουίνος του Ιμπελίν|Βαλδουίνο]] του [[Ιμπελίν]], ο βασιλιάς όμως προτίμησε να την παντρέψει με τον ευγενή [[Γκυ των Λουζινιάν]].

Εκείνη την εποχή ο Βοϊμόνδος χώρισε την σύζυγο του, [[Θεοδώρα Κομνηνή]], προκειμένου να παντρευτεί μιάμια κοινή γυναίκα αποκαλούμενη '''Σιβύλλη''', κάτι που έφερε τον αφορισμό αποαπό τον [[πάπας Αλέξανδρος Γ'|πάπα Αλέξανδρο Γ']]. Αντέδρασε έντονα στην απόφαση του πάπα φυλακίζοντας τον πατριάρχη ΈμερυΈμερι, πολλούς επισκόπους ακόμα λεηλατώντας τις περιουσίες τους, ενώ έδιωξε και την μεσολαβητική αποστολή του πατριάρχη των Ιεροσολύμων Ηρακλείου ([[1181]]). Δέχτηκε την επίθεση του [[Σαλαντίν]] ([[1181]]) και αναγκάστηκε να πουλήσει την [[Ταρσός|Ταρσό]] στον βασιλιά της Αρμενίας [[Ρουμπέν Γ' της Αρμενίας]], προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα να υπερασπίσει την Αντιόχεια.

Την ίδια εποχή στα [[Ιεροσόλυμα]] ο βασιλιάς [[Βαλδουίνος Δ' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ']] γινόταν όλο και περισσότερο ανίκανος και ο γιόςγιος της [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλης]] [[Βαλδουίνος Ε' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Ε']] στέφθηκε συμβασιλιάς, ο Βαλδουίνος Δ' πέθανε ([[1185]]), αλλά αμέσως μετά πέθανε και ο Βαλδουίνος Ε' σε βρεφική ηλικία. Οι ευγενείς δένδεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκύ]] και την Σιβύλλη να ανέβουν στον θρόνο των Ιεροσολύμων, βασιλεία που στάθηκε καταστροφική για την πόλη,. τοΤο βασίλειο των Ιεροσολύμων καταστράφηκε αποαπό τον [[Σαλαντίν]] στην [[μάχη του Χαττίν]] ([[1187]]). Ο Βοϊμόνδος δένδεν ήταν παρών, αλλά ο γιόςγιος του, ΡαυμόνδοςΡαϊμόνδος, δραπέτευσε στην [[Τρίπολη (Λίβανος)|Τρίπολη]],. αμέσωςΑμέσως μετά ο Σαλαντίν πολιόρκησε την Αντιόχεια, αλλά ο Βοϊμόνδος με την βοήθεια ισχυρού [[Σικελία|Σικελικού]] στόλου τον απέκρουσε επιτυχώς. Ο Ραυμόνδος[[Ραϋμόνδος Γ' της Τρίπολης]] πέθανε αμέσως μετά την '''μάχη του Χαττίν''', ορίζοντας διάδοχο τον μεγαλύτερο γιόγιο του Βοϊμόνδου, ΡαυμόνδοΡαϊμόνδο, κάτι που ο πατέρας του το αγνόησε, εγκαθιστώντας κόμη τον δεύτερο γιόγιο του, Βοϊμόνδο Δ'.

Το [[1190]] κατέφθασαν οι στρατιές της [[Γ' Σταυροφορία|Γ' Σταυροφορίας]] υπουπό τον [[Φρειδερίκος Α' Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Α' Μπαρμπαρόσα]], που πέθανε στον δρόμνο,δρόμο. οΟο Βοϊμόνδος δένδεν ήθελε να ανακατεφτείανακατευτεί σε νέο πόλεμο με τον Σαλαντίν, προτιμώντας να μείνει ουδέτερος. Το [[1194]] συνελήφθη αιχμάλωτος αποαπό τον βασιλιά της Αρμενίας Λεό[[Λέων Β' της Αρμενίας|Λέοντα Β']], που κατέλαβε το Μπάργκας[[Μπαγκράς]] και τα βόρεια φρούρια της Αντιόχειας. Απελευθερώθηκε ([[1195]]) με την μεσολάβηση του βασιλιά των Ιεροσολύμων [[Ερρίκος Β' της Καμπανίας|Ερρίκου Β' της Καμπανίας]] και έκανε συμμαχία με τον Αρμένιο βασιλιά, αφού πάντρεψε τον μεγαλύτερο γιόγιο του, Ραυμόνδο, με την κόρη του Ρουμπέν Γ', (αδελφού του Λεό)βασιλιά, [[Αλίκη της Αρμενίας]].

*Με την πρώτη σύζυγο του, OrguilleuseΟργκιγιέζ dντ'Harenc Αρένκ, παιδιά του ήταν :

**Μανουήλ του Πουατιέ (1176 - 1211)

{{Μετάφραση ENμεταφρασμένο|en|Bohemond III of Antioch}}