Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
O '''Πεπίνος Β' της Ακουιτανίας''' ή '''Πεπίνος ο νεώτερος της Ακουιτανίας''' ([[823]] - μετά το [[864]])
πατέρα του που ήθελαν να κρατήσουν την ανεξαρτησία τους απο την κεντρική εξουσία, αλλά ο παππούς του αποφάσισε να δώσει την ▼
[[Ακουιτανία]] στον μικρότερο γιό του [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο τον Φαλακρό]] απο τότε ο Πεπίνος βρισκόταν σε συνεχή ▼
με τον άλλο θείο του [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]] γνωρίζοντας την ήττα στην μάχη του '''Φοντενέ-αν-Πουισάι''' τον Ιούνιο του [[841]], με την συνθήκη του Βερντέν ([[842]]) η Ακουιτανία κατοχυρώθηκε στο βασίλειο του θείου του Καρόλου του φαλακρού. Ο Πεπίνος κάλεσε τους [[Βίκινγκς]] που άρχισαν να δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στην περιοχή της Ακουιτανίας, ο Κάρολος ηττήθηκε ([[845]]) και η πρωτεύουσα της Ακουιτανίας [[Μπορντώ]] πέρασε στα χέρια του παγανιστή αρχηγού των Βίκινγκς Όσκαρ. Οι ροπές του Πεπίνου στην ηδονή και την ακολασία τον οδήγησαν στο να βλέπει με καλό μάτι την αποστροφή του απο τον χριστιανισμό προς την παγανιστική θρησκεία του Όσκαρ κάτι που έκανε την αριστοκρατία να εγκαταλείψει την υποστήριξη που του είχε ([[848]]), ο αδελφός του Κάρολος ήθελε και ο ίδιος για τον εαυτό του το βασίλειο της Ακουιτανίας. Η βασιλεία του Πεπίνου τελείωσε το ([[852]]) όταν συνελήφθη απο τον Σάνς παλιό εχθρό του πατέρα του τον παρέδωσε στον θείο του Κάρολο τον φαλακρό που τον φυλάκισε σε μοναστήρι στο Σουασσόν, ο Σάνς ανταμείφθη με τον τίτλο του δούκα. Αλλά λίγο αργότερα ένας ξάδελφος του ο Λουδοβίκος ο νεώτερος γιός του Λουδοβίκου του Γερμανικού απεστάλη απο τον πατέρα του εναντίον του ετεροθαλούς αδελφού του Καρόλου, ο Πεπίνος βρήκε την ευκαιρία να δραπετεύσει ([[854]]) ενώθηκε με τους Βίκινγκς ενώ αναφέρεται οτι ώς το ([[864]]) είχε απαρνηθεί τον χριστιανισμό ασπαζόμενος την παγανιστική θρησκεία των Βίκινγκς. Τότε συνελήφθη για δεύτερη φορά φυλακίστηκε οριστικά στο Σενλίς όπου έμεινε φυλακισμένος ώς τον θάνατο του.▼
Εξελέγη βασιλιάς από τους ευγενείς της [[Ακουιτανία|Ακουιτανίας]] ([[838]]) αμέσως μετά τον θάνατο του
▲πατέρα του, που ήθελαν να κρατήσουν την ανεξαρτησία τους
▲[[Ακουιτανία]] στον μικρότερο
διαμάχη με τον θείο του. Το [[840]] συμμάχησε με τον θείο του, [[Λοθάριος Α'|Λοθάριο]], εναντίον του Καρόλου του Φαλακρού που είχε συμμαχήσει με τον άλλο θείο του, [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]], γνωρίζοντας την ήττα στην [[μάχη του Φοντεναί|μάχη του Φοντενέ-αν-Πουισάι]] τον Ιούνιο του [[841]].
▲
Η βασιλεία του Πεπίνου τελείωσε το [[852]], όταν συνελήφθη από τον Σανς, παλιό εχθρό του πατέρα του, ο οποίος τον παρέδωσε στον θείο του, Κάρολο τον φαλακρό, που τον φυλάκισε σε μοναστήρι στο [[Σουασόν]]. Ο Σανς ανταμείφθηκε με τον τίτλο του [[δούκας|δούκα]]. Αλλά λίγο αργότερα ένας ξάδελφος του, ο [[Λουδοβίκος ο νεώτερος]], γιος του Λουδοβίκου του Γερμανικού, απεστάλη από τον πατέρα του εναντίον του ετεροθαλούς αδελφού του, Καρόλου. Ο Πεπίνος βρήκε την ευκαιρία να δραπετεύσει ([[854]]), ενώθηκε με τους Βίκινγκς, ενώ αναφέρεται ότι ως το ([[864]]) είχε απαρνηθεί τον χριστιανισμό ασπαζόμενος την παγανιστική θρησκεία των Βίκινγκς. Τότε συνελήφθη για δεύτερη φορά και φυλακίστηκε οριστικά στο [[Σενλί]], όπου έμεινε φυλακισμένος ως τον θάνατο του.
| |||