Κανονικότητα διαλύματος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
==Χρήσεις==
Η κανονικότητα αναφέρεται σε μιά συγκεκριμένη χημική ένωση ή ιόν που συμμετέχει σε μιά συγκεκριμένη χημική διεργασία. Δεν έχει νόημα να πούμε ότι η κανονικότητα π.χ. ενός διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου (KMnO<sub>4</sub>) είναι 0.
Παρόλα αυτά σε διαλύματα οξέων και βάσεων, η κανονικότητα αναφέρεται σε πόσα ιόντα ΟΗ<sup>-</sup> ή Η<sup>+</sup> περιέχονται σε μια δομική μονάδα ή ένα μόριο ουσίας. Παραδείγματα :
* Διάλυμα 2 Ν υδροξειδίου του ασβεστίου, Ca(OH)<sub>2</sub>, σημαίνει ότι η κανονικότητα των ΟΗ<sup>-</sup> είναι 2 αφού υπάρχουν 2 mol ιόντων ΟΗ<sup>-</sup> ανά 1 mol δομικών μονάδων<ref>Το Ca(OH)<sub>2</sub>, όπως και όλα τα υδροξείδια, δεν αποτελείται από μόρια αλλά από ιόντα οπότε είναι σωστότερος ο όρος "δομική μονάδα" από τον όρο "μόριο"</ref>Ca(OH)2. Η συγκέντρωση του διαλύματος αυτού είναι 1 Μ.
|