Βάλτερ Ούλμπριχτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Γεννήθηκε το 1893 από εργατική οικογένεια και εργάστηκε ως ξυλουργός. Το 1912 έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού Κόμματος, και αναμείχθηκε ενεργά στο εργατικό επαναστατικό κίνημα. Υπήρξε από τα στελέχη της οργάνωσης <<Σπάρτακος>> και από τους ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, του οποίου εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής το 1923, και αργότερα ανέλαβε το οργανωτικό τμήμα. Μετά την επικράτηση του ναζισμού το 1933, κατέφυγε στη Μόσχα και διηύθυνε διάφορα παράνομα γραφεία, ενώ παράλληλα διατέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Γ' Διεθνούς (1935-1939). Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχισε την αντιφασιστική του δράση και αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του αντιστασιακού αντιναζιστικού κινήματος. Επέστρεψε στη Γερμανία με τον Κόκκινο Στρατό και μετά τη συντριβή του Άξονα, συνέβαλε σημαντικά στη συσπείρωση των αντιφασιστικών πολιτικών δυνάμεων σε ενιαίο μέτωπο, στην ίδρυση του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Διατέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Το 1950 αναδείχθηκε γενικός γραμματέας του Κόμματος και ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας. Σκληροπυρηνικός κομμουνιστής, αρνήθηκε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Δυτική Γερμανία και φέρει την ευθύνη για την ανέγερση του [[Τείχος του Βερολίνου|Τείχους του Βερολίνου]]. Λόγω των στενών σχέσεών του με την ΕΣΣΔ, απέστειλε στρατεύματα για να βοηθήσει τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία (1968). Το 1971 τη θέση του στο κόμμα ανέλαβε ο [[Έριχ Χόνεκερ]]. Πέθανε το 1973.

==Πηγές==

{{commonscat|Walter Ulbricht}}