Μάχη στα Εκβάτανα (129 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η μάχη στα [[Εκβάτανα]] πραγματοποιήθηκε
==Προεόρτια της σύγκρουσης==
Αφού ο Σελευκίδης βασιλιάς νίκησε τους Ιουδαίους και τους υπέταξε, εξασφάλισε τα δυτικά σύνορα του κράτους του. Την άνοιξη του ιδίου έτους (131 π.Χ.) συγκέντρωσε ένα κολοσσιαίο στρατό 80.000 ανδρών (3.000 Ιουδαίοι, 45.000 Έλληνες από την Αντιόχεια, την Βέροια -Χαλέπι, την Δαμασκό και άλλες συριακές και μικρασιατικές πόλεις και άλλοι ιθαγενείς) με σκοπό την ανακατάληψη των ανατολικών επαρχιών. Με τρεις νικηφόρες μάχες οι Σελευκίδες Έλληνες συνέτριψαν τους Πάρθους (οι οποίοι έχασαν 34.000 άνδρες) και ανέκτησαν την Μεσοποταμία και την Μεγάλη Μηδία. Έντρομοι οι Πάρθοι αποτραβήχθηκαν στην κοιτίδα τους για ανασυγκρότηση, ενώ ο Φραάτης πρότεινε σύναψη ειρήνης στον Αντίοχο, ο οποίος την απέρριψε αλαζονικά, απαιτώντας του να αποσυρθούν μόνιμα στην στέππα. Τελικά ο χειμώνας του 130 π.Χ. ανέτειλε τις εχθροπραξίες των δύο αντιπάλων. Ο Αντίοχος διέπραξε το σφάλμα να απλώσει αρκετά σε έκταση το στράτευμά του στην Μηδία. Λέγεται ότι οι ιθαγενείς ενοχλημένοι από την παρουσία ισχυρού ελληνικού στρατού κάλεσαν τους συγγενεύοντες φυλετικά Πάρθους.
==Η μάχη στα Εκβάτανα==
Δυστυχώς ο Αντίοχος δεν πρόλαβε να συγκεντρώσει παρά μονάχα 18.000 στρατιώτες, σε αντίθεση με τις 80.000 των Πάρθων (50.000 Τόχαροι, Μασσαγέτες και Σάκες και 30.000 Πάρθοι), αν και πίστευε ότι θα αντιμετώπιζε τα υπολείμματα της στρατιάς του Φραάτη. Παρά τις δύσκολες συνθήκες διεξαγωγής μάχης, ο Αντίοχος Ζ΄ επετέθη μαζί το βασιλικό του Άγημα (οι εταίροι) και τους λοιπούς του άνδρες βρίσκοντας ηρωϊκό θάνατο απέναντι στους Ασιάτες.
==Επίλογος==
Παρά τον ηρωισμό του Έλληνα βασιλιά, με την ήττα των Σελευκιδών, οι τελευταίοι εγκατέλειψαν μια για πάντα την διάθεση για επανακατάληψη των ανατολικών επαρχιών και αποσύρθηκαν δυτικότερα προς την Οσροηνή. Ο Φραάτης εκτιμώντας την ανδρεία του Αντιόχου έστειλε την σωρό του να θαφτεί με τιμές στην Αντιόχεια. Οι αιχμάλωτοι Έλληνες του σελευκιδικού στρατού υπηρέτησαν στον Φραάτη. Μετά από δύο χρόνια οι Σάκες αγανακτησμένοι από την αχαριστία του Πάρθου βασιλιά του επιτέθηκαν και οι Έλληνες κατά την μάχη αυτομόλησαν σε αυτούς κατανικώντας τους Πάρθους.
==Πηγές==
* Ιστορία του Ελληνικού έθνους, τόμος Ε΄.
* Περιοδικό στρατιωτική Ιστορία, τεύχος 12, εκδόσεις Περισκόπιο.
| |||