Αρχαίος ελληνικός ναός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
λίνκια |
||
Γραμμή 1:
Ο '''ναός''' στην ελληνική αρχαιότητα ήταν η κατοικία του [[θεός|θεού]], το [[κτίριο|κτήριο]] που στέγαζε το λατρευτικό [[άγαλμα]] μιας ή περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως στο χριστιανικό κόσμο. Αυτό φανερώνει και το ουσιαστικό «ναός», που προέρχεται από το ρήμα «ναίω» (=κατοικώ). Οι πιστοί συγκεντρώνονταν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από το κτήριο του ναού, όπου βρισκόταν και ο βωμός για την προσφορά [[θυσία|θυσιών]] και την άσκηση της λατρείας.
Η βασική αυτή λειτουργική ιδιομορφία του ελληνικού ναού είναι σημαντική για την κατανόηση της αρχιτεκτονικής του. Σε αυτήν οφείλονται τα κύρια χαρακτηριστικά του, που μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω με γνώμονα τα μνημεία του 6ου-4ου αι. π.Χ.:
Γραμμή 5:
* μνημειακότητα και ταυτόχρονα
* γενική στενότητα του εσωτερικού χώρου.
* Ορθογώνια [[κάτοψη]] με επιμήκεις αναλογίες και
* απόλυτη [[συμμετρία]] εκατέρωθεν του κεντρικού άξονα του κτηρίου.
* Περισσότερη φροντίδα για την εξωτερική εμφάνιση παρά για το εσωτερικό.
* Είσοδος από την ανατολική πλευρά.
* Περιορισμένη τυπολογική διαφοροποίηση στη [[ναοδομία]].
| |||