Αρχαίος ελληνικός ναός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''ναός''' στην ελληνική αρχαιότητα ήταν η κατοικία του [[θεός|θεού]], το [[κτίριο|κτήριο]] που στέγαζε το λατρευτικό [[άγαλμα]] μιας ή περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως στο χριστιανικό κόσμο. Αυτό φανερώνει και το ουσιαστικό «ναός», που προέρχεται από το ρήμα «ναίω» (=κατοικώ). Οι πιστοί συγκεντρώνονταν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από το κτήριο του ναού, όπου βρισκόταν και ο βωμός για την προσφορά [[θυσία|θυσιών]] και την άσκηση της λατρείας.

 

 

 

==Βιβλιογραφία==