Γουλιέλμος της Τύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γουλιέλμος της Τύρου''' ([[Ιεροσόλυμα]] [[1130]] - [[1185]]), ήταν [[αρχιεπίσκοπος]] της [[Τύρος|Τύρου]], και ο κυριότερος [[χρονογράφος]] των μεσαιωνικών Σταυροφοριών. Γεννήθηκε από τη δεύτερη γενιά των πρώτων Σταυροφόρων από οικογένεια μη ευγενών ενώ αδελφό είχε κάποιον Ραλφ, έμπορο. Εκπαιδεύθηκε στα Ιεροσόλυμα σε [[Λατινικά]], Ελληνικά, [[Αραβικά]] και ένας από τους σημαντικότερους μαθητές του ήταν ο μέλλων [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]] [[Βαλδουίνος Γ' της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Γ']]. Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στο [[Παρίσι]] και στην [[Ορλεάνη]] όπου για 10 χρόνια εκπαιδεύτηκε σε τέχνες, [[φυσικές επιστήμες]], [[μαθηματικά]], [[φιλοσοφία]], [[θεολογία]] και νομικά από τους διασημότερους δασκάλους της εποχής του.

 

 

Επέστρεψε στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] μετά από τις πολυετείς σπουδές του ([[1165]]) και διορίστηκε από τον βασιλιά των Ιεροσολύμων [[Αμαλρίκ Α' της Ιερουσαλήμ]] αρχιδιάκονος της Τύρου. Στάλθηκε σε διπλωματική αποστολή στον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α'|Μανουήλ Α' Κομνηνό]] προκειμένου να πραγματοποιήσει συμμαχική συνθήκη με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα ([[1168]]) για επίθεση κατά των [[φατιμίδες|Φατιμιδών]] της Αιγύπτου. Επισκέφτηκε την [[Ρώμη]] όπου δέχτηκε επίθεση από τον Φρειδερίκο των Ρόδων, επίσκοπο της Τύρου, κατηγορώντας τον ότι πήρε παράνομα την θέση του αρχιδιάκονου λόγω της φιλίας του με τον βασιλιά.

 

Αφού επιφορτίστηκε από τον πάπα σε διπλωματική αποστολή με τον αυτοκράτορα Μανουήλ ([[1180]]) επέστρεψε στους Αγίους Τόπους. Τότε ο βασιλιάς και η μητέρα του, [[Άννα του Κουρτεναί]], απέτρεψαν προσπάθεια του Ραϋμόνδου Γ' της Τρίπολης και του Βοϊμούνδου Γ' της Αντιόχειας να παντρέψουν την χηρεύσασα αδελφή του βασιλιά, [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλα]], με έναν δικό τους ευγενή. Αντίθετα, προτίμησαν να την παντρέψουν με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]], του οποίου ο μεγαλύτερος αδελφός Αμαλρίκ του Λουσινιάν ήταν ήδη επιφανέστατη φυσιογνωμία στην βασιλική αυλή.

 

 

Όταν πέθανε ο πατριάρχης (6/10/1180) υπήρχαν δύο μνηστήρες για τον θρόνο: ο Γουλιέλμος της Τύρου και ο Ηράκλειος της Καισάρειας. Ήταν εξίσου ικανοί και μορφωμένοι αλλά ο Γουλιέλμος είχε παίξει σημαντικότερο ρόλο στην εκπαίδευση των βασιλιάδων και την πρωθυπουργία. Είχε όλα τα προσόντα και τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί πατριάρχης αλλά ο βασιλιάς άφησε την επιλογή στην μητέρα του Άννα, τότε σύζυγο του Ρεζινάλντ της Σιδώνας. Αυτή επέλεξε τον Ηράκλειο της Καισάρειας για νέο πατριάρχη γιατί ο Γουλιέλμος ήταν φίλος του Ραϋμόνδου της Τρίπολης που είχε πέσει στην δυσμένειά της. Υπήρξαν και πολλές φήμες που δικαιολογούσαν την επιλογή της με το γεγονός ότι ο Ηράκλειος ήταν αγαπητικός της Άννας, όμως αποδείχθηκαν ανυπόστατες. Όπως τονίζει ο Μπέρναρντ Χάμιλτον, η επιλογή της στηριζόταν στην αντιπάθεια που είχε στην πλευρά των ηττημένων παρά στην συμπάθεια προς στον Ηράκλειο.

 

Ο Γουλιέλμος της Τύρου παρέμεινε πρωθυπουργός και αρχιεπίσκοπος Τύρου μέχρι το τέλος της ζωής του και συμφιλιώθηκε και με τον βασιλιά. Η πληροφορία ότι ο Ηράκλειος αφόρισε τον Γουλιέλμο αλλά αυτό αποτελεί εφεύρημα ενός συγγραφέα του 13ου αιώνα. Σε λίγο καιρό ο Γουλιέλμος αρρώστησε και πέθανε μέσα στο 1185, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει το έργο του, ενώ δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τα τελευταία χρόνια της ζωής του και τα αίτια του θανάτου του.

 

 

Έγραψε συνολικά 23 ημιτελή βιβλία όπου εξιστορούσε με κάθε λεπτομέρεια όλα τα γεγονότα σχετικά με τις Σταυροφορίες, με αρχή την κατάκτηση της [[Συρία|Συρίας]] από τον Ομάρ και την έναρξη της [[Α' Σταυροφορία|1ης Σταυροφορίας]]. Περιγράφει αναλυτικά και τις συνθήκες ίδρυσης του [[Ιππότες του Ναού|τάγματος των Ναϊτών]] και την προσωπική ζωή των μεγαλύτερων βασιλέων. Η μετάφραση έγινε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, και σήμερα τα βιβλία του αποτελούν την κυριότερη πηγή γνώσης για τα γεγονότα των Σταυροφοριών και το βασίλειο των Ιεροσολύμων.

 

 

*[[:en:William of Tyre|Αγγλική Wikipedia]]

[[sl:Viljem iz Tira]]

[[sv:Vilhelm av Tyrus]]

[[uk:Вільгельм Тірський]]