Φραγκίσκος Β΄ των Δύο Σικελιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο'''Φραγκίσκος Β' των δύο Σικελιών''' ([[1836]] - [[1894]]), υπήρξε βασιλιάς των δύο Σικελιών ([[1859]] - [[1861]]).

Μοναδικός γιος και διάδοχος του βασιλιά των δύο Σικελιών [[Φερδινάνδος Β' των δύο Σικελιών|Φερδινάνδου Β']] από τον γάμο του με την πρώτη σύζυγο του [[Μαρία Χριστίνα της Σαβοΐας]] που πέθανε πάνω στην γέννα του. Ο πατέρας του αμέλησε για τις σπουδές του και, όταν τον διαδέχθηκε, σε ηλικία 23 ετών αποδείχθηκε βασιλιάς αδύναμου χαρακτήρα, εύκολα επηρεασμένοςεπηρεαζόμένος από την μητριά του [[Μαρία Θηρεσία]] της Αυστρίας, τους ιερείς και την αυλήΑυλή.

ΠαντρεύτηκεΝυμφεύτηκε ([[1859]]) την [[Μαρία Σοφία της Βαυαρίας]] των [[Βίτελσμπαχ]] (μικρή αδελφή της αυτοκράτειρας [[Ελισάβετ της Αυστρίας]]), χωρίς να κατορθώσουν να αποκτήσουν παιδιά. Σαν πρωθυπουργό του διόρισε τον Κάρλο Φιλανγκιέρι, τον στρατηγό που πραγματοποίησε τις σημαντικές νίκες κατά του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]] στην [[Λομβαρδία]]. Ο Φιλανγκιέρι προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά να δεχτεί την πρόταση του Καμίκο Μπένσο, κόμητος του Καβούρ, για συνεργασία του με το βασίλειο της [[Σαρδηνία|Σαρδηνίας]].

Στις [[7 Ιουνίου]] μια μερίδα των [[Ελβετοί|Ελβετών]] φρουρών εξεγέρθηκε, και ενώ ο ίδιος ο βασιλιάς προσπαθούσε να τους υποσχεθεί ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους, ο στρατηγός Νουνζιάντε τους περικύκλωσε με τον στρατό του και τους πάτησεκατανίκησε και το βασίλειο έχασε τους καλύτερους υπερασπιστές του. Ο Καβούρ πρότεινε να μοιράσουν τα παπικά εδάφη ανάμεσα στο Πεδεμόντιο και την Νάπολη, ο Φραγκίσκος φοβήθηκε την ιεροσυλία και αρνήθηκε. Τότε ο Φιλανγκιέρι βλέποντας ότι η μοναρχία στην [[Νάπολη]] κινδύνευε προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά για την παραχώρηση Συντάγματος.

Τα επαναστατικά στρατεύματα του [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] εμπνεύσθηκαν την ανατροπή της δυναστείας των [[Βουρβόνοι|Βουρβόνων]] από τον Ιταλικό νότο και ετοίμαζε μια μεγαλειώδη εκστρατεία. Μία συνωμοσία στην [[Σικελία]] τιμωρήθηκε με πρωτοφανή αγριότητα, αλλά ο Ροσαλίνο Πίλο και ο Φραντζέσκο Κρίσπι προετοιμάστηκαν να ανοίξουν τις πύλες να υποδεχτούν τον Γκαριμπάλντι, ο οποίος (Μάης 1860) έφτασε στην πόλη [[Μάρσαλα]] και κατάκτησε το νησί της Σικελίας με καταπληκτική ευκολία.

Τα γεγονότα έπεισαν τον Φραγκίσκο να καθιερώσει [[Σύνταγμα]], αλλά η προκήρυξη συνοδεύτηκε με σάλο και παραιτήσεις, όπου ο Λιμπόριο Ρομάνο έγινε πρωθυπουργός. Ο Καβούρ έστειλε ναυτική μοίρα να παρακολουθήσει τα γεγονότα, ενώ ο Γκαριμπάλντι διασχίζοντας τα στενά της [[Μεσσήνη (Ιταλία)|ΜεσσίναςΜεσσίνα]] έγινε από όλο τον κόσμο δεκτός ενθουσιωδώς σαν ελευθερωτής.

Την άλλη μέρα ο Γκαριμπάλντι εισήλθε στην πόλη και εγκατέστησε επαρχιακή κυβέρνηση. Ο Γαλλικός στόλος αποσύρθηκε και το [[1861]] ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Ιταλίας για λογαριασμό του βασιλιά [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β'|Βίκτωρα Εμμανουήλ Β']], καθώς έπεσαν και τα τελευταία φρούρια της [[Γκαέτα]] και της Μεσσίνα.