Ελάτα Χίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμ.
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Ελάτα''' είναι ένα μικρό χωριό της νοτιοδυτικής [[Χίος|Χίου]], σε οδική απόσταση 23 χιλιομέτρων από την πόλη της [[Χίος (πόλη)|Χίου]]. Παλαιότερα ήταν έδρα κοινότητας, ενώ σήμερα αποτελεί ένα από τα εννέα δημοτικά διαμερίσματα του [[Δήμος Μαστιχοχωρίων|Δήμου Μαστιχοχωρίων]]. Η Ελάτα είναι πραγματικά ένα από τα 24 περίπου χωριά της νότιας Χίου όπου καλλιεργείται, εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο, το [[μαστιχόδεντρο]] ή μαστιχοφόρος σχίνος (Pistacia lentiscus, var. Chia) από το οποίο εξάγεται η [[μαστίχα]].
 
Η Ελάτα βρίσκεται σε ημιορεινή περιοχή, σε έξαρμα βραχώδους λόφου του οποίου η κορυφή βρίσκεται στα νότια του χωριού και εκεί είχαν κτισθεί τρεις [[ανεμόμυλος|ανεμόμυλοι]] που σώζονται ακόμα σε ημιερειπωμένη κατάσταση. Το μεσοσταθμικό [[υψόμετρο]] είναι 190 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η θέση του χωριού, αρκετά μακριά από την ακτή, με θέα προς το ανοικτό [[Αιγαίο Πέλαγος]] δυτικά της Χίου, αλλά χωρίς οπτική επαφή με την εγγύτερη ακτή (τον όρμο της Αγίας Ειρήνης) υποδηλώνει σαφέστατα, μαζί με την αρχιτεκτονική του χωριού, το φόβο των πειρατών, που αποβιβάζονταν κατά το Μεσαίωνα και μέχρι την [[Τουρκοκρατία]] στις ακτές, και έκαναν επιδρομές στα χωριά για να λεηλατήσουν τη μαστίχα και τα άλλα προϊόντα τους. Συγκεκριμένα, στην Ελάτα διασώζεται, αν και σε μικρότερο βαθμό από ό,τι στα [[Μεστά]], η μορφή του «χωριού-κάστρου», κλειστού με τείχος που διαμορφώνουν οι ίδιοι οι τοίχοι των εξωτερικών σπιτιών, τα οποία ήταν ενωμένα μεταξύ τους, όπως ενωμένα στο ύψος του πρώτου ορόφου είναι και τα σπίτια του χωριού, αφήνοντας από κάτω τα εσωτερικά δρομάκια να σχηματίζουν κάπου-κάπου μικρές σήραγγες. Η ίδια μορφή σώζεται και στα μαστιχοχώρια [[Ολύμποι]] και [[Πυργί Χίου|Πυργί]].
Γραμμή 5:
Οι κάτοικοι, που ονομάζονται ''Λατούσοι'' στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, δεν αναζήτησαν ποτέ την τύχη τους στη θάλασσα, αντίθετα με τους κατοίκους της βόρειας Χίου που εξαιτίας της απουσίας μαστιχόδενδρων και του ιδιαίτερα άγονου εδάφους στράφηκαν προς την ναυτιλία και κατέστησαν τη νήσο Χίο πρωταγωνίστρια στην ελληνική εμπορική ναυτιλία. Οι Λατούσοι δεν ασχολούνται ούτε καν με το [[ψάρεμα]], τουλάχιστον στο βαθμό που ασχολούνται οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών της δυτικής πλευράς, των Μεστών και του Λιθίου. Σε αυτό συνέτεινε και ο πυκνός ελαιώνας στα δυτικά και κάτω από το χωριό.
 
Η εξέλιξη του πληθυσμού της Ελάτας στις επίσημες απογραφές είναι τυπικό δείγμα μαρασμού της ελληνικής επαρχίας (βλ. πίνακα):
 
{| border=1 cellpadding=3 cellspacing=0 style="font-size: 100%; border: gray solid 1px; border-collapse: collapse; text-align: left;"
Απογραφή 1961 493 κάτοικοι, απογρ. 1971 409 κάτ., απογρ. 1981 335 κάτ., απογρ. 1991 321 κάτ., απογρ. 2001 308 κάτοικοι.
|- style="background: #ececec;"
|+'''Πληθυσμός της Ελάτας'''
!Έτος απογραφής
!Κάτοικοι
|-
|1951
|574
|-
|1961
|493
|-
|1971
|409
|-
|1981
|335
|-
|1991
|321
|-
|2001
|308
|-
|}
 
Πολλοί παλαιοί κάτοικοι βρίσκονται μετανάστες στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|ΗΠΑ]], ενώ αρκετοί στην [[Αθήνα]], αλλά και στη [[Θεσσαλονίκη]]. Πριν από λίγα χρόνια έκλεισε και το Δημοτικό Σχολείο του χωριού.