Χρήστος Λαδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] το [[1891]] και σπούδασε στην [[Νομική σχολή Αθηνών]]. Διορίστηκε δικηγόρος παρά τω [[Πρωτοδικείο Αθηνών|Πρωτοδικείω Αθηνών]] το 1912 και επτά χρόνια αργότερα έγινε δικηγόρος παρά τω [[Άρειος Πάγος|Αρείω Πάγω]]. ΕκλέχτηκεΕξελέγη βουλευτής με το [[Κόμμα Φιλελευθέρων|κόμμα των Φιλελευθέρων]] το 1926, το 1928, το 1932 και το 1936. Διετέλεσε υφυπουργός Συγκοινωνιών από το 1930 έως το 1932 στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928|κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου]]. Εξελέγη ξανά βουλευτής το 1946 και τον επόμενο χρόνο ανέλαβε το υπουργείο δικαιοσύνης στην κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον [[Θεμιστοκλής Σοφούλης|Θεμιστοκλή Σοφούλη]].

Την πρώτη Μαΐου του 1948, Μεγάλο Σάββατο, στις εννιά το πρωί, ο Χρήστος Λαδάς πήγε στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου στην [[πλατεία Καρύτση]] στο κέντρο της Αθήνας. Ένα τέταρτο μετά βγήκε από την εκκλησία και μόλις μπήκε στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο τον πλησίασε ο 22χρονος Ευστάθιος Μουτσογιάννης, που φορούσε στολή σμηνία και έριξε μέσα στο αυτοκίνητο μια χειροβομβίδα με αποτέλεσμα ο Λαδάς να τραυματιστεί βαριά στην αριστερή και στη δεξιά νεφρική χώρα και στο τριχωτό της κεφαλής. Μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό με ταξί και παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε στις 10.20 το βράδυ.

Στις 17 Ιουνίου του 1948 ξεκίνησε η δίκη του Μουτσογιάννη και άλλων 8 συλληφθέντων για τη δολοφονία Λαδά. Η διαδικασία ήταν συνοπτική και στις 21 Ιουνίου βγήκε η απόφαση σύμφωνα με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο 8 από τους κατηγορούμενους μεταξύ των οποίων και ο Μουτσογιάννης. Οι έξι από αυτούς εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 25 Ιουνίου, ενώ η ποινή του Μουτσογιάννη και του άμεσου συνεργού του, Διονυσίου Καμπανίδη μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά γιατί σύμφωνα με τον αστυνομικό διευθυντή Ν. Αρχιμανδρίτη<< «και οι δύο προέβησαν εις ομολογίας και κατά τη διάρκεια της δίκης εξέφρασαν την ειλικρινή μεταμέλειά τους για το έγκλημα, κατέκριναν την αντεθνική και εγκληματική πολιτική του ΚΚΕ και γενικώς έδωσαν σαφή δείγματα ότι έπαυσαν να πιστεύουν εις τα κομμουνιστικά κηρύγματα>>». Ο Μουτσογιάννης αποφυλακίστηκε το 1964

Λίγες ώρες μετά την επίθεση κατά του Χρήστου Λαδά η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο. Το διάταγμα δημοσιεύθηκε σε έκτακτο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στο οποίο μεταξύ άλλων οριζόταν η απαγόρευση «της καθ' οιονδήποτε τρόπον δημοσιεύσεως, ανακοινώσεως ή διαδόσεως πληροφοριών ή ειδήσεων δυναμένων να εμβάλουν εις ανησυχίαν τους πολίτας». Στις 4 Μαΐου του 1948 απαγορεύτηκε η διανυκτέρευση παντός ατόμου εκτός της κατοικίας του και την ίδια μέρα τουφεκίστηκαν 24 άτομα στην Αθήνα και 130 στην επαρχία ως εκδίκηση για τη δολοφονία Λαδά.