Προυσίας Α΄ της Βιθυνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Σπάρτη - Changed link(s) to Αρχαία Σπάρτη
μ Γραμματικό λάθος
Γραμμή 38:
Διαβλέποντας πως η μεγαλύτερη ελπίδα των Βυζαντινών ήταν ο Αχαιός, οι Ρόδιοι επινόησαν ένα τέχνασμα για να τους τη στερήσουν. Ο πατέρας του Αχαιού, ο [[Ανδρόμαχος (πατέρας Αχαιού)|Ανδρόμαχος]] ήταν αιχμάλωτος στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]], στην αυλή του βασιλιά [[Πτολεμαίος Δ' Φιλοπάτωρ|Πτολεμαίου Δ']]. Οι Ρόδιοι λοιπόν ζήτησαν την απελευθέρωσή του, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα φιλικά αισθήματα και την υποχρέωση του Αχαιού. Από την πλευρά του ο Πτολεμαίος, θεώρησε την ανταλλαγή συμφέρουσα, καθώς βρισκόταν σε πόλεμο με τον [[Αντίοχος Γ' ο Μέγας|Αντίοχο Γ']], βασιλιά των Σελευκιδών, και η ενδυνάμωση του Αχαιού, συνέβαλε στην αποδυνάμωσή του εχθρού του. Έτσι η απελευθέρωση του Ανδρομάχου πράγματι έλαβε χώρα, στερώντας από το Βυζάντιο την ελπίδα για ενίσχυση. Πρόσθετο χτύπημα για εκείνους ήταν και ο θάνατος καθ’ οδόν του Τιβοήτη, τη στιγμή που ο Προυσίας εξαπέλυε επίθεση με όλες του τις δυνάμεις, αλλά και τη βοήθεια μισθοφόρων από τη [[Θράκη]].<ref>Πολύβιος, «Ιστορίες», [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Polybius/4*.html#51 4.51]</ref>
 
ΕυρισκόμενηΕυρισκόμενοι σε πολύ δύσκολη θέση, οι Βυζαντινοί αναζήτησαν έναν τρόπο να βάλλουν τέλος στον πόλεμο διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους. Τελικά ο [[Καύαρος]], βασιλιάς των [[Γαλάτες|Γαλατών]] της [[Θράκη|Θράκης]], αναχώρησε για την πόλη ώστε να διαπραγματευτεί συνθήκη και να θέσει τέλος στον πόλεμο. Με την παρέμβασή του ο Προυσίας και το Βυζάντιο κατέληξαν σε συμφωνία, στην οποία όμως δεν συμμετείχε η Ρόδος. Η τελευταία έστειλε πρεσβεία για να υπογράψει την ειρήνη, αλλά και [[Τριήρης|τριήρεις]], θέλοντας να αποδείξει πως δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεχίσει τον πόλεμο. <ref name="pol_4_52">Πολύβιος, «Ιστορίες», [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Polybius/4*.html#52 4.52]</ref>
 
Οι όροι της συνθήκης δέσμευαν τους Βυζαντινούς να μην ζητήσουν ξανά διόδια για τη διέλευση των πλοίων στον Εύξεινο Πόντο, με αντάλλαγμα τη φιλία των Ροδίων και των συμμάχων τους. Ο Προύσιας δεσμέυτηκε να παύσει τις εχθροπραξίες και να επιστρέψει στους Βυζαντινούς τα εδάφη, τα οχυρά, τους φυσικούς πόρους, τους αιχμαλώτους και τους σκλάβους που είχε πάρει υπό την κατοχή του, χωρίς να καταβληθούν λύτρα. <ref name="pol_4_52" />