Διαλεκτικός υλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''διαλεκτικός υλισμός''' είναι ένα [[υλισμός|υλιστικό]] [[φιλοσοφία|φιλοσοφικό]] [[δόγμα]], το οποίο πρεσβεύει οτι η [[ύλη]] εξελίσσεται συνεχώς, σε μορφές που είναι ανεξάρτητες των προηγούμενων. Σημαντικό στοιχείο της θεώρησης του διαλεκτικού υλισμού αποτελεί η μελέτη των [[αντίθεση (φιλοσοφία)|αντιθέσεων]], οι διάφορες (κύριες και δευτερεύουσες) πλευρές των οποίων, μέσω της σύγκρουσης μεταξύ τους και της λύσης της αντίθεσης, καθορίζουν τις νέες μορφές της ύλης που θα προκύψουν. Ο διαλεκτικός υλισμός χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους διανοητές της [[μαρξισμός|μαρξιστικής]] σχολής, ενώ αποτέλεσε κύριο θεωρητικό και φιλοσοφικό εργαλείο και για τα περισσότερα κόμματα που αναφέρονται στον [[σοσιαλισμός|σοσιαλισμό]] και στον [[κομμουνισμός|κομμουνισμό]], κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) εφαρμοζόμενος στη θεώρηση της ιστορίας ως μιας διαδικασίας που εξελίσσεται μέσω της [[πάλη των τάξεων|πάλης των τάξεων]]. Αντλεί την καταγωγή του από το έργο του [[ιδεαλισμός|ιδεαλιστή]] φιλοσόφου [[Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ]], αλλά θεμελιωτές του από υλιστική σκοπιά θεωρούνται οι [[Καρλ Μαρξ]] και [[Φρίντριχ Ένγκελς]]. Κατά τον [[20ος αιώνας|εικοστό αιώνα]] σημαντικές συνεισφορές στην εξέλιξη του διαλεκτικού υλισμού είχαν οι [[Λένιν|Β. Ι. Λένιν]], [[Γκέοργκ Λούκατς]] και άλλοι.

 

*[[Διαλεκτική]]

*[[Υλισμός]]

 

 

[[Κατηγορία:Φιλοσοφία]]