Δημήτριος Καλλιφρονάς (πολιτικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Δημήτριος Καλλιφρονάς''' ([[Αθήνα]], [[1805]] – [[Αθήνα]], [[1897]]) ήταν [[Κατάλογος δημάρχων Αθηναίων|Δήμαρχος Αθηναίων]] το [[1837]] και το [[1840]]-[[1841]]) και, επίσης, πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της [[Αθήνα|Αθήνας]]. Η δημαρχία του έληξε άδοξα αφού φυλακίστηκε από τους Βαβαρούς.

Την περίοδο της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης]] κατέφυγε στην [[Αίγινα]] και, αργότερα, εντάχθηκε στο στρατιωτικό σώμα του [[Κάρολος Φαβιέρος|Κάρολου Φαβιέρου]]. Έλαβε ενεργά μέρος στην [[Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου]] και αργότερα εκλέχτηκε πληρεξούσιος στην Α' Εθνοσυνέλευση. Επίσης διετέλεσε πρόεδρος ([[1848]], [[1885]]) και αντιπρόεδρος ([[1847]]) της Βουλής, υπουργός Δημοσίας Εκπαίδευσης και Εκκλησιαστικών ([[1863]]) και υπουργός Ναυτικών ([[1863]]).

ΑπεβίωσεΠέθανε στην Αθήνα και τάφηκε στο [[Α΄ νεκροταφείο Αθηνών]], σε τάφο στον οποίο υπάρχει η προτομή του. Γιος του ήταν ο [[Λάμπρος Καλλιφρονάς]]. Στην περιοχή που σήμερα είναι η οδός Καλλιφρονά, στην [[Κυψέλη]], η οικογένειά του είχε στην κατοχή της αμπέλια.