Μεγαρείς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Μεγαρείς''' ήταν οι κάτοικοι της αρχαίας [[Μεγαρίδα|Μεγαρίδας]], αρχαίας ελληνικής χώρας ανάμεσα στην Αττική και την Κορινθία. Η Μεγαρίδα κάλυπτε το κομμάτι γης ανάμεσα στον [[Κορινθιακός κόλπος|Κορινθιακό κόλπο]] και τον [[Σαρωνικός|Σαρωνικό]] και αυτό της έδινε το πλεονέκτημα να έχει πρόσβαση σε δύο διαφορετικές θάλασσες. Η θάλασσα ήταν και η μόνη διέξοδος των Μεγαρέων καθώς ήταν περικυκλωμένοι από πολύ ισχυρούς γείτονες, τους [[Αθηναίοι|Αθηναίους]], στα ανατολικά και τους [[αρχαία Κόρινθος|Κορίνθιους]] στα δυτικά. Αυτή η στενότητα χώρου τους ώθησε στην ίδρυση πολυάριθμων και απομακρυσμένων αποικιών, κυρίως στην ανατολική Θράκη και την Μαύρη θάλασσα.

Στους Περσικούς πολέμους οι Μεγαρείς συμμάχισανσυμμάχησαν με τους υπόλοιπους Έλληνες εναντίον των Περσών. Συμμετείχαν στην [[ναυμαχία της Σαλαμίνας]] με 20 πλοία και στην [[μάχη των Πλαταιών]] με 3.000 οπλίτες<ref>{{ws|[[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Καλλιόπη|Βικιθήκη Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο Θ]]}}</ref>. Τα επόμενα χρόνια οι Μεγαρείς αντιμετώπισαν τον έντονο ανταγωνισμό της Αθήνας στο εμπόριο της ανατολικής Μεσογείου και Μαύρης θάλασσας. Ο ανταγωνισμός αυτός κορυφώθηκε με το [[Μεγαρικό ψήφισμα]]<ref>{{ws|[[s:Θουκυδίδης (μετάφραση Βενιζέλου)/Α|Βικιθήκη Θουκυδίδης Ιστορία, βιβλίο Α, κεφ. 132-133]]}}</ref> που εξέδωσε η Αθήνα έγινε μία από τις βασικές αιτίες ξεσπάσματος του Πελοποννησιακού πολέμου. Τα Μέγαρα στον [[Πελοποννησιακός πόλεμος|Πελοποννησιακό πόλεμο]] συμμάχησαν με την Σπάρτη. Τα χρόνια που ακολούθησαν την λήξη του Πελοποννησιακού πολέμου τα Μέγαρα έχασαν μεγάλο μέρος της δύναμής τους, περιορίστηκαν σε τοπικό ρόλο και παρακολουθούσαν τα γεγονότα στον ελλαδικό χώρο χωρίς ουσιαστική ανάμειξη.

Οι Μεγαρείς λόγω στενότητας χώρου και υπό την πίεση των ισχυρών γειτόνων τους κατέφυγαν στην ίδρυση πολλών αποικιών. Την περίοδο του [[Β΄ελληνικός αποικισμός|δεύτερου ελληνικού αποικισμού]] οι Μεγαρείς ίδρυσαν πολλεςπολλές αποικίες, στην [[Ανατολική Θράκη]], στην [[Προποντίδα]], στην [[Μαύρη Θάλασσα]], ακόμα και στην [[Σικελία]]. Στην Ανατολική Θράκη οι σημαντικότερες αποικίες των Μεγαρέων ήταν η [[Σηλυβρία]], η [[Μεσημβρία]] και η [[Ναύλοχος]] στις όχθες της Μαύρης Θάλασσας και το [[Βυζάντιο]], η αποικία που εξελίχθηκε τελικά στην πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, στα στενά του Βοσπόρου. Απέναντι από το Βυζάντιο οι Μεγαρείς είχαν ιδρύσει την [[Χαλκηδόνα]], ενώ στα νότια παράλια του Πόντου ίδρυσαν την σημαντική αποικία [[Ηράκλεια η Ποντική]]. Στα παράλια της Προποντίδας είχαν ιδρύσει επίσης την [[Νικομήδεια]], μία ακόμα αποικία που εξελίχθηκε σε ισχυρή πόλη στην πορεία. Οι Μεγαρείς αποίκησαν και την μακρινή χερσόνησο της [[Κριμαία|Κριμαίας]] ιδρύοντας την πόλη [[Χερσόνησος η Ταυρική]], αλλά και την [[Σικελία]] στην δύση, ιδρύοντας την αποικία [[Μέγαρα Υβλαία]]. Τα Μέγαρα Υβλαία ήταν χτισμένα περίπου 20 χιλιόμετρα βόρεια των [[Συρακούσες|Συρακουσών]].

Από τα Μέγαρα κατάγονταν πολλές σημαντικές προσωπικότητες της αρχαίας Ελλάδας όπως ο σπουδαίος μηχανικός [[Ευπαλίνος]] έργο του οποίου ήταν το περίφημο [[Ευπαλίνειο όρυγμα]] στην [[Σάμος|Σάμο]], ο φιλοσοφοςφιλόσοφος [[Ευκλείδης ο ΜεγαρικόςΜεγαρεύς]] και ο σπουδαίος ελεγειακός ποιητής [[Θέογνις ο Μεγαρεύς]]. Στα Μέγαρα επίσης πέθανε ο μεγάλος επικός ποιητής [[Βιργίλιος]].