Αυτοκρατορία της Νίκαιας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Θεόδωρος κέρδισε χρόνο και τον αξιοποίησε στο έπακρο. Το [[1207]] νίκησε τον Δαβίδ Κομνηνό που είχε κυριαρχήσει στην [[Παφλαγονία]] και είχε φτάσει μέχρι την [[Ηράκλεια του Πόντου]] και απειλούσε τη [[Νικομήδεια]] και τον ανάγκασε να υποχωρήσει στη [[Σινώπη]]. Τον ίδιο χρόνο υπέγραψε συμφωνία διετούς ανακωχής με τον νεό Λατίνο αυτοκράτορα, Ερρίκο. Παράλληλα, αποφάσισε να νομιμοποιήσει τον αυτοκρατορικό του τίτλο. Κάλεσε τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως [[Ιωάννης Ι΄ Καματηρός|Ιωάννη]] να πάει στη Νίκαια και να τον στέψει αυτοκράτορα. Ο Ιωάννης συμφώνησε, αλλά πέθανε το [[1206]] προτού προλάβει να κάνει τη στέψη. Τη Σαρακοστή του [[1208]] έγινε σύνοδος των ιεραρχών της Ανατολής στη Νίκαια και εξέλεξε νέο πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον [[Μιχαήλ Δ΄ Αυτωρειανός|Μιχαήλ]], ο οποίος την Κυριακή του Πάσχα έστεψε τον Θεόδωρο αυτοκράτορα στη Νίκαια. Το [[1209]] ο Θεόδωρος απέκρουσε έναν σταυροφορικό στρατό υπό τον Peter of Bracheuil που προσπάθησε να καταλάβει τη Βιθυνία. Αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία του Θεόδωρου ήρθε δύο χρόνια αργότερα. Το [[1210]] ο Αλέξιος Γ', κατέφυγε στην αυλή του σουλτάνου του Ικονίου, [[Καϋχοσρόης Α'|Καϋχοσρόη Α']] και του ζήτησε τη βοήθειά του για να γίνει αυτοκράτορας στη Νίκαια. Οι Σελτζούκοι επιτέθηκαν στην Αυτοκρατορία της Νίκαιας αλλά ηττήθηκαν σε αποφασιστική μάχη[[Μάχη κοντάστην Αντιόχεια του Μαιάνδρου (1211 μ.Χ.)|μάχη στην [[Αντιόχεια]] του Μαιάνδρου]] το [[1211]]. Σε αυτήν την μάχη ο Καϋχοσρόης σκοτώθηκε από τον Θεόδωρο σε μονομαχία, ενώ ο Αλέξιος Γ' πιάστηκε αιχμάλωτος. Αυτή η νίκη παγίωσε την εξουσία του Θεόδωρου και του έδωσε τη δυνατότητα να προσθέσει και άλλες περιοχές υπό την εξουσία του στη δυτική Μικρά Ασία. Όμως η τελευταία σύγκρουση του Θεόδωρου με τους [[Φράγκοι|Φράγκους]] της Κωνσταντινούπολης κατέληξε σε ήττα. Τον Οκτώβριο του 1211, στον ποταμό Ρυνδακό της Βιθυνίας, οι [[Φράγκοι]] πέτυχαν σημαντική νίκη επί των στρατευμάτων του Θεόδωρου. Με τη συνθήκη του Νυμφαίου, το [[1214]],συμφωνήθηκε ειρήνη ανάμεσα στα δύο κράτη, η Λατινική Αυτοκρατορία κέρδιζε την [[Τρωάδα]] και μεγάλο κομμάτι της [[Μυσία|Μυσίας]] και της Βιθυνίας ενώ η υπόλοιπη περιοχή μέχρι τα σύνορα με τους Σελτζούκους αναγνωρίστηκε ως επικράτεια της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας.