Ανάσταση Κερατσινίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: -- ANΑΣΤΑΣΗ,Κερατσινίου. Περιοχή του Δήμου Κε...
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
-- ANΑΣΤΑΣΗ,Κερατσινίου.
{{πηγές}}
Περιοχή του Δήμου Κερατσινίου, κοντά στο παλαιό νεκροταφείο του Πειραιά ΑΝΑΣΤΑΣΗ"Ανάσταση". Αρχικός πυρήνας της περιοχής ήταν ο προσφυγικός συνοικισμός που κτίσθηκε εκεί γύρω στο 1930-32 αποτελούμενος από 25 πέτρινες τετρακατοικίες, δηλαδή 100 διαμερίσματα των 2 δωματίων,με 2 διαμερίσματα ισόγεια και 2 διαμερίσματα στον επάνω όροφο.Ο εργολάβος που τις κατασκεύασε ήταν ο Αθανασόπουλος, τον οποίο λίγα χρόνια αργότερα δολοφόνησαν η γυναίκα του και η πεθερά του στην Καλλιθέα όπου έμεναν και για το γεγονός αυτό κυκλοφόρησε και σχετικό ρεμπέτικο τραγούδι του Μοντανάρη. Το κάθε διαμέρισμα είχε και από ενα μικρό οικόπεδο στο οποίο αργότερα μπόρεσαν αρκετοί να κτίσουν ενα-δύο επί πλέον δωματιάκια για τις ανάγκες τους.Ο συνοικισμός περικλειόταν από τις οδούς:Αναλήψεως,Γραβιάς(νυν Α.Μιαούλη),Αιβατζίδη και Μεθώνης (νυν Μ.Αλεξάνδρου).Οι κάτοικοι ήταν οι περισσότεροι αξιόλογοι άνθρωποι και επαγγελματίες όπως Καθηγητές,Δικηγόροι,Συμβολαιογράφοι,Εκτελωνιστές,Γιατροί,Λογιστές,Υπάλληλοι κ.λ.π.Υπήρχαν επίσης οι δρόμοι:Πραξιτέλους,Σφακτηρίας,Φωκίδος(νυν Σινασού) και Αγριτέλη,καθώς και η πλατεία Αναστάσεως,κοινώς περιβολάκι όπου το 1948 ο τότε δήμαρχος Κερατσινίου ανήγειρε ηρώο πεσόντων της μάχης Η.Ε.Α.Π. (ΔΕΗ) του 1944 ή 45, με ένα άγαλμα εργάτριας του γλύπτη Ζογγολόπουλου.
Οι κάτοικοι είχαν ιδρύσει και σύλλογο με την επωνυμία ΕΝΩΣΗ ΟΙΚΙΣΤΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ με σπουδαία δράση, όπως την ανέγερση του ι.ν.της Θείας Αναλήψεως,Σχολεία,Λεωφορ.γραμμή με τον Πειραιά,κ.λ.π.Είχε εναν κινημ/φο θερινό το ΤΙΤΑΝΙΑ και αργότερα τη 10ετία '50-΄60 την ΑΝΕΜΩΝΗ.Υπήρχε μιά Παιδική Στέγη για παιδιά πριν από το δημοτικό σχολείο,σαν Νηπιαγωγείο,την οποία ίδρυσε (πιθανόν) η Αγγλίδα Κρόσφιλδ,καθώς και ένα Πολυιατρείο,το 4ο Δημοτικό Σχολείο,που το έλεγαν του Αυγουλά,από έναν παλιό δάσκαλο και ένα ιδιωτικό δημοτικό τη Μαίρης Γιουρμετάκη-Καραγιαννάκη. Ήταν ένα Ζαχαροπλαστείο,(Δημόπουλου),δύο καφενεία(Ιωαννίδη και Ψωμιάδη),δύο-τρία Παντοπωλεία καί διάφορα άλλα μικρομάγαζα.Μετά τη 10ετία '40-'50 επεξετάθηκε η ανέγερση σπιτιών πρός τα δυτικά,και κατά τη 10ετία,'60-'70 αρκετές οικογένειες έφυγαν και τα σπίτια τους αγόρασαν άνθρωποι από άλλες περιοχές της χώρας.Γύρω στα 1980-90 μεταφέρθηκε και το νεκροταφείο στην περιοχή του Σχιστού.Το παλαιό νεκροταφείο περιείχε και περιέχει πάρα πολλά μνημεία με αξιόλογα έργα τέχνης,και αξίζει να το επισκέπτεται κόσμος για να δει αυτά τα εξαιρετικά έργα σπουδαίων καλλιτεχνών. Κοντά στον συνοικισμό υπήρχαν διάφορα κέντρα με λαική μουσική όπως του Κεραντζάκη που ήταν από τα πρώτα στέκια του ρεμπέτικου τραγουδιού,μαζί με την ταβέρνα του Σαραντόπουλου στη Δραπετσώνα,όπου εκεί πρωτοεμφανίσθηκε η γνωστή "Τετράς του Πειραιά" (Μάρκος,Στράτος,Μπάτης και Ανέστης),βεβαίως στην προ του ΒουΒ' παγκόσμιου πολέμου εποχή. Είναι σημαντικό το γεγονός τη μεγάλης μόλυνσης του περιβάλλοντος και ειδικά της ατμόσφαιρας που υπήρχε από τα κάθε είδους εργοστάσια της γύρω περιοχής, όπως της Η.Ε.Α.Π.,(αργότερα Δ.Ε.Η.) του τσιμεντάδικου ΗΡΑΚΛΗΣ-ΟΛΥΜΠΟΣ,των Λιπασμάτων,του Γυψάδικου,του βυρσοδεψείου(ταμπάκικο)κ.λ.π.τα οποία ευτυχώς έκλεισαν πρίνπριν μερικά χρόνια. Οκτώβρης,2009 Ο συντάκτης:Κ υ ρ ι ά κ ο ς Η. Β λ α σ ι ά δ η ς