Ο [[Μακεδονομάχος]] '''Ζαχαρίας Παπαδάς''' ( ή '''καπετάν Φούφας)''' γεννήθηκε στο χωριό [[Πλατανάκι Αρκαδίας]] το [[1876]]. Ήταν Έλληνας αξιωματικός (ανθυπολοχαγός). Εισήλθε στη [[Δυτική Μακεδονία]] στις αρχές του [[1906]] ως αρχηγός σώματος. Έδρασε στην ευρύτερη περιοχή [[Βίτσι]] - [[Φλώρινα]] - Περιστέρι. Τον Μάρτιο του 1906 εισέβαλε στην περιοχή Κορεστίων, όπου απέκρουσε τουρκική επίθεση από 250 άνδρες. Στις [[31 Ιουλίου]] [[1906]] επέστρεψε στην ελεύθερη [[Ελλάδα]].
Στις [[10 Απριλίου]] [[1907]], ξαναμπαίνει στη Μακεδονία (περιοχή Αγιοφύλλου) επικεφαλής 35 ανδρών με προορισμό και πάλι το Βίτσι. Τη νύχτα της 7ης προς 8η ΜαίουΜαΐου 1907 ο Ζαχαρίας Παπαδάς επιτέθηκε με τατους παλληκάριαάνδρες του στο χωριό Παλαιοχώρι εναντίον Βούλγαρων[[Βούλγαροι|Βουλγάρων]] κομιτατζήδων, σε συνεργασία με το σώμα του επίσης Ανθυπολοχαγού [[Γρηγόριος Φαληρέας|Γρηγορίου Φαληρέα]]. Στη μάχη που ακολούθησε, βρήκε ηρωικότο θάνατο μαζί με τέσσερις άνδρες του. Σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης, η Κοινότητα το [[1932]] μετονόμασε το χωριό από Παλαιοχώρι σε Φούφας (σήμερα Δήμος Μουρικίου ΠτολεμαίδαςΠτολεμαΐδας)._
