Pontifex Maximus: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ποντίφηκας''' ([[Λατινική γλώσσα|λατινικά]], ''Pontifex Maximus'' ''<nowiki>[Ποντίφεξ Μαξίμους]</nowiki>'') είναι τίτλος που δήλωνε τον αρχιερέα της αρχαίας ρωμαϊκής [[Κολλεγία των Ποντιφήκων|Κολλεγίας των Ποντιφήκων]] (''Collegium Pontificum''). Ήταν ο πιο σημαντικός [[θρησκευτικός τίτλος]] της [[Αρχαία Ρωμαϊκή θρησκεία|αρχαίας Ρωμαϊκής θρησκείας]], σταδιακά όμως περιέλαβε περισσότερες πολιτικές και διοικητικές αρμοδιότητες. Αρχικά ήταν τίτλος διαθέσιμος μόνο στους [[Πατρίκιοι|πατρικίους]], πράγμα που άλλαξε το [[254]] π.Χ. με την ανάδειξη ενός [[Πλήβειοι|πληβείου]] στην θέση αυτή.

Στη [[Ρωμαϊκη Δημοκρατία]] ο Pontifex Maximus ήταν ο ανώτερος άρχων της πολυθεϊστικής θρησκείας. Ήταν επίσης η σπουδαιότερη θέση στην [[Κολλεγία των Ποντιφήκων]] (ή, αλλιώς, ''Ποντιφίκιο Συμβούλιο''). Στα πρώτα χρόνια της [[Δημοκρατία|Δημοκρατίας]] ο Ποντίφηκας διόριζε τα υπόλοιπα μέλη της κολλεγίας, της οποίας τα μέλη επίσης ονομάζονταν Ποντίφηκες. Σύμφωνα με τον [[Κικέρων|Κικέρωνα]]<ref>[[Κικέρων]], ''«Περι Ρητορικής ΙΙΙ»'', 19, 73.</ref>, ο θρυλικός βασιλιάς της Ρώμης [[Νουμάς Πομπίλιος]] ίδρυσε την Κολλεγία των Ποντιφήκων. Βέβαια, στη συνέχεια, εμφανίστηκαν και άλλοι θρησκευτικοί άρχοντες, ακόμη και [[wikt:el:κολλεγία|κολλεγίες]]. Τα στοιχεία για τα πρώτα χρόνια είναι ελάχιστα και κάποιες πηγές μιλούν για καθημερινή λίστα ενεργειών που αποτελούσε [[ταμπού]] για τον Ποντίφηκα. Παρ'όλα αυτά κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ότι οι Ποντίφηκες ζούσαν μια, διακεκριμένη βεβαίως, κανονική κοσμική ζωή χωρίς πολλούς περιορισμούς. Ο αριθμός των Ποντιφήκων εκλεγόταν από το [[κοοπτάτιο]] (''cooptatio''). Αρχικά ήταν 6 και ύστερα αυξήθηκαν σε 16, μέχρι την επιβολή της [[Μοναρχία|Μοναρχίας]] όπου η θέση περιορίστηκε σε μία, που κατεχόταν από τον ίδιο τον Αυτοκράτορα.

Ο Ποντίφηκας δεν περιοριζόταν στον ιερατικό του ρόλο. Κατείχε, εκτός της [[Θρησκεία|θρησκευτικής]], και [[Πολιτική|πολιτική]] δύναμη χωρίς να είναι σίγουρο ποιά από της δύο κρινόταν ως ισχυρότερη. Η κατοχή της θέσης δεν απαγόρευε την κατοχή δικαστικής η στρατιωτικής θέσης στον κάτοχο της. Εγκατασταθείς στο παλαιό Βασιλικό Ανάκτορο «[[Curia Regia]]» στην [[Ιερά Οδός|Ιερά Οδό]] ασκούσε την εποπτεία επί παντός ιερού θέματος. Οι Ποντίφηκες κρατούσαν τα πρακτικά των εκλογών του δικαστικού σώματος και των [[Δημόσιο ημερολόγιο|δημόσιων ημερολογίων]] (''[[Annalesannales maximi]]''), εργασίες που τους πρόσδιδαν κύρος. Ακόμα συνέλεγαν πληροφορίες για την θρησκευτική παράδοση που αποτελούσε το [[δόγμα]] της θρησκείας τους.

Τον τρόπο εκλογής του [[ΜέγαςΎπατος ΠοντίφηκαςΠοντίφηξ|ΜεγίστουΎπατου ΠοντίφηκοςΠοντίφηκα]] όρισαν κατά πρώτον η παράδοση, ο σχετικός νόμος του [[332]] π.Χ., ο [[Δομέτιος Νόμος]] (''lex Domitia'') του 104 π.Χ., και οοι νόμοι του [[ΣυλλανόςΛεύκιος ΝόμοςΚορνήλιος Σύλλας|ΣυλλανόςΛεύκιου Κορνήλιου Σύλλα]] σχετικός του 8180 π.Χ. Μερικές διατάξεις αυτών των νόμων σχετικά με την Ποντιφίκια λειτουργία ισχύουν μέχρι σήμερα.

Στα αυτοκρατορικά χρόνια το αξίωμα του ΜεγίστουΎπατου ΠοντίφηκοςΠοντίφηκα αναλαμβανόταν από τον εκάστοτε Αυτοκράτορα, έως τον [[Γρατιανός|Γρατιανό]], που πρώτος το αρνήθηκε το [[375]].

Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε ειρωνικά από τον [[Τερτυλλιανός|Τερτυλλιανό]] τον 3ο αιώνα μ.Χ. αιώνα για να χαρακτηρίσει τον [[Καλλίστος Α'|Πάπα Καλλίστο Α']]. Επίσημα χρησιμοποιήθηκε των 6ο αιώνα μ.Χ. αιώνα από τον [[Πάπας Γρηγόριος Α'|Πάπα Γρηγόριο Α']] για να δηλώσει την υπεροχή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και την πολιτική ηγεμονία του [[Βατικανό|Βατικανού]]. Από τότε παρέμεινε ένας από τους τίτλους των προκαθήμενων της και των Ποντιφίκιων συμβουλίων της.