Μανδύας (γεωλογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το όριο μεταξύ φλοιού και μανδύα ονομάζεται [[Ασυνέχεια ΜοχορόβιτςΜοχορόβοσιτς]]. Η σεισμική ''ασυνέχεια του Μοχορόβισιτς'' είναι το όριο, πέρα από το οποίο παρατηρείται ξαφνική αλλαγή της ταχύτητας των σεισμικών κυμάτων, που ανιχνεύεται από την επιφάνεια της [[γη]]ς με ειδικά όργανα. Η σύγχρονη έρευνα θεωρεί ότι η κίνηση του φλοιού (των [[Θεωρία τεκτονικών πλακών|τεκτονικών πλακών]]) είναι απόηχος βαθύτερων κινήσεων που γίνονται στον μανδύα. Ο ανώτερος μανδύας (Upper Mantle) περιέχει σχετικά ψυχρά, άρα σκληρά, υλικά και μαζί με το φλοιό αποτελούν τη [[Λιθόσφαιρα]].

Ο μανδύας διαφέρει σημαντικά, στη χημική του σύνθεση και στα μηχανικά χαρακτηριστικά από τον φλοιό.

Η θερμοκρασία του μανδύα κυμαίνεται, από την ανώτερη προς την κατώτερη ζώνη, από 100 βαθμούςβαθμους Κελσίου μέχρι 4000 βαθμούς. Παρότι οι θερμοκρασίες αυτές υπερβαίνουν το [[σημείο τήξεως]] των πετρωμάτων του μανδύα, τα τελευταία παραμένουν στερεά εξαιτίας της ''Λιθοστατικής πίεσης'' που ασκείται στον μανδύα.

Η ζώνη του μανδύα, που αρχίζει από το βάθος των 250 χλμ και μέχρι τα 400 περίπου χλμ., λέγεται [[Ασθενόσφαιρα]].