Μάχη στα Εκβάτανα (129 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Okle (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 1755477 από τον Okle (Συζήτηση χρήστη:Okle)
Γραμμή 1:
Η μάχη στα [[Εκβάτανα]] πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του [[129 π.Χ.]] ανάμεσα στους [[Σελευκίδες]] του [[Αντίοχος|Αντιόχου Ζ΄ Σιδήτη]] και τους [[Πάρθοι|Πάρθους]] του Φραάτη.
 
==ΠροεόρτιαΠροοίμιο της σύγκρουσης==
Αφού ο Σελευκίδης βασιλιάς νίκησε τους Ιουδαίους και τους υπέταξε, εξασφάλισε τα δυτικά σύνορα του κράτους του. Την άνοιξη του ιδίου έτους (131 π.Χ.) συγκέντρωσε ένα κολοσσιαίο στρατό 80.000 ανδρών (3.000 Ιουδαίοι, 45.000 Έλληνες από την [[Αντιόχεια]], τηντη [[Βέροια -ΧαλέπιΣυρίας|Βέροια]] (Αλέπο), τηντη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] και άλλες συριακές και μικρασιατικές πόλεις καικαθώς άλλοικαι ιθαγενείςντόπιοι) με σκοπό την ανακατάληψη των ανατολικών επαρχιών. Με τρεις νικηφόρες μάχες οιο Σελευκίδεςσελευκιδικός Έλληνεςστρατός συνέτριψαν τους Πάρθους (οι οποίοι έχασαν 34.000 άνδρες) και ανέκτησανανέκτησε τηντη Μεσοποταμία και τηντη Μεγάλη Μηδία. Έντρομοι οι Πάρθοι αποτραβήχθηκαν στην κοιτίδα τους για ανασυγκρότηση, ενώ ο Φραάτης πρότεινε σύναψη ειρήνης στον Αντίοχο,. ο οποίοςΑυτός την απέρριψε αλαζονικά, απαιτώντας τουαπό τους Πάρθους να αποσυρθούν μόνιμα στηνστη στέππα. Τελικά ο χειμώνας του 130 π.Χ. ανέτειλεανέστειλε τις εχθροπραξίες των δύο αντιπάλων. Ο Αντίοχος διέπραξε το σφάλμα να απλώσει αρκετά σε έκταση το στράτευμά του στην Μηδία. Λέγεται ότι οι ιθαγενείςντόπιοι, ενοχλημένοι από την παρουσία του ισχυρού ελληνικού στρατού, κάλεσαν τους συγγενεύοντες φυλετικά Πάρθους.
 
==Η μάχη στα Εκβάτανα==
Δυστυχώς οΟ Αντίοχος δεν πρόλαβε να συγκεντρώσει παρά μονάχα 18.000 στρατιώτες, σε αντίθεση με τις 80.000 των Πάρθων (50.000 Τόχαροι, Μασσαγέτες και Σάκες και 30.000 Πάρθοι), αν και πίστευε ότι θα αντιμετώπιζε τα υπολείμματα της στρατιάς του Φραάτη. Παρά τις δύσκολες συνθήκες διεξαγωγής μάχης, ο Αντίοχος Ζ΄ επετέθη μαζί το βασιλικό του Άγημαάγημα (οιτους εταίροιεταίρους) και τους λοιπούς του άνδρες, βρίσκοντας ηρωϊκό θάνατο απέναντι στους Ασιάτες.
 
==Επίλογος==
Παρά τον ηρωισμό του Έλληνα βασιλιά, μεΜε την ήττα των Σελευκιδών,τους οι τελευταίοιΣελευκίδες εγκατέλειψαν μια για πάντα τηντα διάθεσησχέδια για επανακατάληψηανακατάληψης των ανατολικών επαρχιών και αποσύρθηκαν δυτικότερα προς τηνστη Οσροηνή[[Συρία]]. Ο Φραάτης εκτιμώντας την ανδρεία του Αντιόχου έστειλε τηντη σωρόσορό του να θαφτεί με τιμές στην Αντιόχεια. Οι αιχμάλωτοι Έλληνες του σελευκιδικού στρατού υπηρέτησαν στον Φραάτη. Μετά από δύο χρόνια οι Σάκες, αγανακτησμένοιαγανακτισμένοι από την αχαριστία του Πάρθου βασιλιά, του επιτέθηκαν και οι Έλληνες κατά τηντη μάχη αυτομόλησαν σε αυτούς, κατανικώντας τους Πάρθους.
 
 
==Πηγές==