Σενεζίνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
+koina -afairesi amfivolis fwtografias
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
διορθώσεις
Γραμμή 1:
[[Image:Senesino Castrato.jpg|right|thumb|250px|Ο Σενεσίνο το 1735, από τον Van Haecken βασισμένος στον Hudson]]
Ο '''Σενεσίνο''' (''Senesino'', πραγματικό όνομα '''Φραντσέσκο Μπερνάρντι''', ''Francesco Bernardi'') ([[31 Οκτωβρίου]] [[1686]] - [[27 Νοεμβρίου]] [[1758]]) Διάσημοςήταν διάσημος [[Ιταλία|Ιταλός]] [[άλτο]] [[καστράτο]], γνωστός από την μακρά συνεργασία του με τον συνθέτη [[Γκέοργκ Χαίντελ|Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ]].
 
== Το ξεκίνημα της καριέρας του ==
Ο Σενεσίνο ήταν γιος ενός κουρέα από την [[Σιένα]] (εξ ου και το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο). Μπήκε στην χορωδία του τοπικού καθεδρικού ναού το [[1695]] και [[ευνουχισμός|ευνουχίστηκε]] σχετικά μεγάλος, στασε δεκατρίαηλικία τουδεκατριών ετών. Έκανε το ντεμπούτο του στην [[Βενετία]] το [[1707]] και κατακατά την διάρκεια της επόμενης δεκαετίας απέκτησε φήμη στην [[Ευρώπη]]. Όταν τραγούδησε στην [[όπερα]] του [[Αντόνιο Λότι|Λότι]] ''Ο Ζευς στο Άργος'' το [[1717]] στην [[Δρέσδη]], απέκτησε αντίστοιχα μεγάλο μισθό.
 
Όπως και για τους περισσότερους καστράτο, οι αναφορές για την υποκριτική του Σενεσίνο δεν ήταν πάντα θετικές. Για παράδειγμα, ο ιμπρεσάριος Φραντζέσκο Ζαμπεκκάρι έγραψε για μια εμφάνισή του στην [[Νάπολι]] το [[1715]]: "...ότι ''στέκεται σαν άγαλμα, και όταν σποραδικά κάνει κάποια χειρονομία, κάνει ακριβώς την αντίθετη από αυτή που απαιτείται."'' Για τις φωνητικές ικανότητές του όμως δεν υπήρχαν αμφιβολίες.Το [[1719]] ο συνθέτης [[Γιόχαν Γιόακιμ Κουάντζ|Κουάντζ]] (''Johann Joachim Quantz'') τον άκουσε στην όπερα του ΛόττιΛότι ''Θεοφάνης'' στην [[Δρέσδη]] και δήλωσε:ανέφερε "Είχεότι ''είχε δυνατή, καθαρή, ήρεμη και γλυκιά φωνή κοντράλτο, με τέλειο τονισμό και έξοχη τρίλια. Ο τρόπος που τραγουδούσε αριστοτεχνικός, και η άρθρωσή του ασυναγώνιστη. Τραγούδησε τα [[αλέγκρο]] με μεγάλο πάθος, και σαφής γρήγορες υποδιαιρέσεις, από τον θώρακα, με ευκρινή και ευχάριστο τρόπο. Το ύφος του ήταν καλά προσαρμοσμένο στην σκηνή, και η δράση του φυσική και ευγενής. Με αυτά τα προσόντα πήρε μέρος σε μια μεγαλοπρεπή παράσταση. Η εμφάνιση και η συμπεριφορά του, όμως, θα ταίριαζαν περισσότερο στον ρόλο ενός ήρωα παρά σε αυτόν του εραστή."''
 
==Σενεσίνο και Χαίντελ==
Γραμμή 22:
*Heriot, A: ''The Castrati in Opera'' (London, 1956) pp 91-95
*LaRue, C S: ''Handel and his Singers'' (Oxford, 1995), pp 105-124
*Mainwaring, J: ''Memoirs of the life of the late G F Handel'' (London, 1760)<br />
 
{{μεταφρασμένο|en|Senesino}}