Μπαταβιανή Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ To "Μπαταβική Επανάσταση" μετακινήθηκε στο "Βαταβική Επανάσταση": το λατινικό Batavia aποδίδεται στα ελληνικά ως Βαταυία ή Βαταβία
διάφορες μικροδιορθώσεις
Γραμμή 1:
O όρος '''ΜπαταβικήΒαταβική επανάσταση''' αναφέρεται στην πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική αναταραχή που σημάδεψε το τέλος της [[Ολλανδική Δημοκρατία|Ολλανδικής Δημοκρατίας]], τις τελευταίες δεκαετίες του 18ου αιώνα. Στην [[Ολλανδία]] αυτή η περίοδος λέγεται, μαζί με την Ναπολεόντεια, Γαλλο-ΜπαταβικήΒαταβική περίοδος. Διήρκησε 20 χρόνια, από τα οποία 3 ήταν υπό [[Γαλλία|Γαλλικήγαλλική]] κατοχή.
 
Όπως σε κάθε άλλη χώρα της [[Ευρώπη|Ευρώπης]] μια μερίδα των Ολλανδών αποζητούσε μια πιο ειλικρινή κυβέρνηση και μια πιο ίση κοινωνία. Ο λαός χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα : από τη μία πλευρά, οι [[Πορτοκαλί (πολιτική παράταξη)|Πορτοκαλί]] (βασιλόφρονες) οι οποίοι υποστήριζαν τον ηγεμόνα [[Γουλιέλμος Ε', πρίγκιπας της ΟράγηςΟράγγης|Γουλιέλμο τον Ε', πρίγκιπα της ΟράγηςΟράγγης]], και από την άλλη οι [[Πατριώτες (πολιτική παράταξη)|Πατριώτες]], που ώντας επηρεασμένοι από την [[Αμερικανική Επανάστασή]] και τις ιδεές του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]], ήθελαν μια πιο δημοκρατική κυβέρνηση.
 
Η χώρα βρισκόταν σε μεγάλη οικονομική κρίση, λόγω της κύρυξης πολέμου από την [[Αγγλία]], απόρροια της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της [[Ηνωμένες Πολιτείες|Αμερικής]] από την [[Ολλανδία]]. Ο [[τέταρτος Αγγλο-Ολλανδικός πόλεμος]] ([[1780]]-[[1784]]) απέβη καταστροφικός για το Ολλανδικό εμπόριο και τη βιομηχανική παραγωγή.
 
Το [[1786]] και το [[1787]] η κατάσταση οξύνθηκε. Οι Πατριώτες, ίδρυσαν τις ''schuttersgenootschappen'' («ενώσεις τυφεκιοφόρων»), μικρές ένοπλες ομάδες ανδρών που εξασκούνταν στην χρήση τυφεκίων.
 
Μέχρι το [[1787]] αυτές οι ένοπλες ομάδες πολιτών κατέλαβαν αρκετές πόλεις και περιοχές. Το [[1785]] ο Γουλιέλμος ο Ε' εγκατέλειψε το δυτικό τμήμα της χώρας και κατέφυγε στο [[Ναϊμέγκεν]], καθώς οι [[Πολιτείες της Ολλανδίας]] δεν διατίθονταν να στείλουν τα στρατεύματά τους εναντίον των Πατριωτών. H εξουσία του Γουλιέλμου ανασυστάθηκε μόνο μετά την παρέμβαση του αδερφού του, βασιλιά της [[Πρωσία|Πρωσίας]], ο οποίος έστειλε προς βοήθειαν του μία δύναμη 26.000 ανδρών.
Γραμμή 11:
Όμως η σταθερότητα δεν επρόκειτο να διαρκέσει. Οι Πατριώτες συνέχισαν την δράση τους, με μυστικές συγκεντρώσεις, ή ως πολιτικοί πρόσφυγες στην βόρεια [[Γαλλία]]. Το [[1789]] ξεσπά στη Γαλλία η [[Γαλλική Επανάσταση]], και οι Γάλλοι είναι αποφασισμένοι να την "μεταδώσουν" σε όλη την υπόλοιπη [[Ευρώπη]].
 
Στα τέλη του Δεκέμβρη [[1794]], Γαλλικά και Ολλανδικά Πατριωτικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό [[Κάρολος Πισεγκρύ|Κάρολο Πισεγκρύ]] προέλασαν δια μέσου των παγωμένων ποταμών της Ολλανδίας, και εγκαθίδρυσαν την [[ΜπαταβικήΒαταβική Δημοκρατία]]. Ο Γουλιέλμος ο Ε' κατέφυγε στην [[Αγγλία]] όπου προκήρυξε πως όλες οι Ολλανδικές αποικίες θα υποτάσονταν στους Βρετανούς - οι οποίοι κήρυξαν πόλεμο στην Μπαταβική Δημοκρατία. Μερικές από τις αποικίες αυτές δεν επέστρεψαν πότε υπό Ολλανδική κυριαρχία, όπως η [[Σρι Λάνκα]] και η [[Νότια Αφρική]].
 
Αρκετά πραξικοπήματα ακολούθησαν το [[1798]], το [[1801]] και το [[1805]] που έφεραν διαφορετικές ομάδες των Πατριωτών στην εξουσία. Τελευταίος κυβερνήτης της ΜπαταβικήςΒαταβικής Δημοκρατίας ήταν ο [[Ρούτγκερ Γιαν Σχιμελπένινκ]].
 
Η Μπαταβική επανάσταση τερματίστηκε το [[1806]], όταν το [[Βασίλειο της Ολλανδίας]] ιδρύθηκε, με βασιλιά τον αδερφό του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]], [[Λουί Βοναπάρτης|Λουί Βοναπάρτη]].