Χιτίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αναστροφή της έκδοσης 79.107.176.141, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Wutsje
Γραμμή 9:
Τα στρώματα που αποτελούνται από παράλληλα μικροϊνίδια χιτίνης είναι μαλακά, ελαστικά και εύκαμπτα. Κατά κανόνα, μετά τη [[έκδυση]] στα [[έντομα]] μόνο οι μεμβράνες μένουν έτσι. Ο υπόλοιπος εξωσκελετός σκληραίνει ('''σκληρωτίνιση''') με τη βοήθεια [[πρωτεΐνη|πρωτεϊνών]] που εκτελούν τη λειτουργία αυτή της σκλήρυνσης. Μία από αυτές είναι η '''σκληρωτίνη'''. Είναι μια κερατοειδής, σκληρή και ανθεκτική δομική πρωτεΐνη <ref name="gr">''Grzimek's Animal Life Encyclopedia'' Vol. 3 Thomson Gale ISBN 0-7876-5779-4</ref>.
 
Η χιτίνη προστατεύει τα έντομα από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, πίεση, από τους περισσότερους μικροοργανισμούς, πιθανές μηχανικές βλάβες ή τραυματισμούς και αφυδάτωση. Είναι αδιάλυτη στο νερό, στην [[αιθυλική αλκοόλη]], στα αλκαλικά αραιά [[οξύ|οξέα]] και στους οργανικούς [[διάλυμα|διαλύτες]]. Είναι άπεπτη για τα περισσότερα ζώα και αποικοδομείται μόνο από μερικά [[βακτήριο|βακτήρια]] και ακτινομύκητες. Πλέον είναι γνωστά μερικά ένζυμα που σπάνεδιασπούν τη χιτίνη ('''χιτινάσες''')<ref name="el">[http://kyttariki.biol.uoa.gr/eebe-2005/Proceedings_Skiathos_2000.pdf Ελληνική Εταιρία Βιολογικών Επιστημών]</ref>.
 
[[Image:Morpho.menelaus.jpg|thumb|150px|'''δομικά χρώματα''']]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Χιτίνη"